HELEBÇE
em bi hevre mirin mirovno!
pênc hezar însan
ne şînahiya esmanan
ne xweşikbûna kûlîlkan
herikîna çem û robaran
û ne jî berbangên awaz çivîk xema me ne êdî.
stranên me yên evînî rawestiyan
lê negerin
Û Evdal digot,
Gulê, tu were, em herin mala me ye,
Ji te re daynim balgih-doşegê çi dare ye,
Her kî xelkê got, "îkrama Gulê ji te re çi ye?"
Ez ê bêjim, "îkrama Gulê ji serê heft bavê min zêde ye."
Gulê li bin gotin u gisên Evdal nedima û hema lê vedigerand,
Evdal çavê min reş e, bela ne,
Min rojê heft caran bi kilê sibhanê kil dane,
Lê heft dengbejê mina te, ji bo min jinên xwe berdane.
Evdal, dîsan, davête serê,
Gulê, mehrûmê, hatime Xamûrê, defê nav dawetê,
Gula Xamûrê xemilî bû, ketibû ser govendê,
Dilê min Evdalê Xwedê çiqas ketê.
Bêyî ku Gulê bisekine û li gotinên Evdal guhdarî bike, wê hema gotina xwe digot,
Evdal, mehrûmo, ji erdê mîrê te Tahar Xanê heta vira,
Xwîna sor neqitî ser keviran,
De tu were ji min re bêje "xwişkê",
Ez bêjim, "lo, bira..."
Sayfa 33Kitabı okudu
Min digot qêy bi hatina bavê min wê êşa min here,
'te dî carna mirov bê hemdî xwe dide benda baranê, xwe dide benda sersalê, xwe dide benda berfê, yan jî zayîna pezekî... lê her kû çû birîna min sar bu û êşa min bu ji malê..𓃵🦚
Jineka Qehreman: Besra Xanim
Ka werin ez ji we re qala jineka Kurd bikim. Sal 1930. Serhildana Agiriyê ber bi dawiyê diçe. Piştî têkçûyîna Serhildana Agiriyê; Ferzende Beg, Asya Xanim(Dayîka Ferzende), Besra Xanim(Jina Ferzende), Elfesya(Lawê Ferzende) û çend kesên din ji Bazîdê derbasî Îranê dibin. Di rê da hember leşkerên Îranê şer dikin û Ferzende Beg bi 2 gulan birîndar
Hêvî; dema yekê digot "bi xatirê te"
ji nû ve dest pê dikir.
Helbesteke bêwate
Rûniştim ber cam e.
Min kir gazi baran e.
Rondik û baran barî ser min.
Dile min naxwaze xatirê..
Raman digot here
Dil digot neçe
Min digot were
Lê wî digot nabe..
Xemgîniya te zore
Bedewîya te roje
Xazgînya min ji dil
Naxwazye te ji dil ...
Hebûna te bû kenê min
Naxwazya de dibe sedemen min.
Sedeman min xilas kir.
Be sedem bi xatire te...
Zexm vekiriye çavên xwe stêrka gelawêj
Di rojên gewrindera serê bajarê silêmaniyê
Tofên jiyana şehîdan dixûyê li her derê
Xak tepisi ye bi hestên dilên serhildêr
Nêz bûye qulincên roja nû di Berbanga vejîna gelê min de
Govend e semawend e her çar pariyê warê min
Êdi dem hatiye
Diqelişe xaq mîna volqanekî bêsebir, bihêz û germ
Şîn dibe evînek li