İyi kitap nedir” sorusunun cevabını bulmak zor değil. Bunu bizzat kitap söyler. Fakat iyi kitaba ulaşmak zahmetlidir. Çünkü “iyi okur” yıllara yayılan bir süreçten; sabırdan, meraktan, tutkudan oluşur. Bazen şans eseri de iyi kitaplarla yollar kesişebilir fakat şans bile iyi okur olmakla ilgilidir. Her kitap her okura göstermez
Toksik insanlar ve sınırlar ..
İnsanın kendine yapacağı en zarif iyilik toksik insanları hayatından çıkarmasıdır diye düşünüyorum. (küslük, asla görüşmeme vs gibi bir durumdan bahsetmiyorum. Sınırlardan bahsediyorum)
İnsan nasıl hafifliyor, nasıl güzelleşiyor her şey .. 🌿 Zaten hassas insanlar olarak zor zamanlar geçiriyoruz. Narsistleşmeden kendimizi korumayı bilelim. Geçen aylarda bir memleket seyahati esnasında bana iyi gelmediğini hissettiğim bir akraba numaramı istedi. Tebessüm ettim ve tabii ki söyledim. O esnada abimin eşi ile göz göze geldik. Sonra bana diyor ki; “çok fenasın ya iş numaranı verdin, özel numaranı verseydin ya” Güldüm. “Napiiim içimde mi kalsın kendimi korumak istedim.”
'O yüreğindeki acı mı?' Diye sordular. Hafifçe tebessüm ettim.
'Hayır. O benim imtihanım!'
intihara teşebbüs değil tebessüm ettim
ölmek mi? ölmek ne kelime...
fark ettim ki
değişmiş ve zalimleşmiş bir dünyanın enkazına bırakmışım
devrilip giden ve eskiyen gençliğimi
yolsuzum sevgilim
bir yetime tebessüm etmiştim sadakadır diye
rüşvet sandılar
Sayfa 19
Buram Buram İnsan, Buram Buram Anadolu
"sanki sen bayrammışsın diğerleri de sıradan günlermiş gibi
yâd edildiğinde hep tebessüm ettim."
/ Rumî
''...yalnızlığa dertlendim. Omzuma dokunup 'geçti' diyerek kendimi teselli ettim.
Geçmedi oysa.
Geçecek gibi de değil!''
Sayfa 188 - Everest YayınlarıKitabı okudu
“Omzuma dokunup, ‘Geçti,’ diyerek kendimi teselli ettim.
Geçmedi oysa.
Geçecek gibi de değildi.”
Sayfa 188
Anlamadığı şeyler söylediğime göre deliydim ben. Tebessüm ettim. Müziği duymayanlar, dans edenleri deli sanmaya devam ediyordu.
Sayfa 94 - Ketebe yayınlarıKitabı okudu
Yazma ihtiyacı hissettim:
Otobüsteyim. Birkaç küçük çocuk gelince kalkıp yer verdim. Babası ne kadar ısrar etse de onların yarının büyüğü olduklarını söyledim ve tebessüm ettik karşılıklı. Tam bu esnada arkada sinirli bir ses işittim, ön tarafa geçmek isteyen bir adam.... Arkamda gözüm olsaydı yol verecektim elbette ama olmadı. Göz göze gelince kızlığını fark ettim ve yol verdim. Ben kızmadım...
Bir tarafta küçük bir iyiliğe yüreğinin en derininden teşekkür eden minikler, diğer tarafta ne olduğunu anlamadan kızan bir adam...
Çocuklardan öğreneceğimiz çok şey var daha...
Çok üzücü :c Şiirin tamamını okumanızı tavsiye ediyorum
Adı Güher'di*
Kim olduğum önemli değil,
İçinizden biriyim.
Sizlere Güher’in,
Solan bir menekşenin hikayesini anlatacağım…
Parmakları ince inceydi Güher’in,
Sayfa 81
