Çehov mevsimi başladı. 8 ciltlik külliyatını zamana yaya yaya, hele de sonbaharda, yağmurda okumak, büyük keyif olacak. Hiç bir zaman sevmediğim yaza vedam da bu külliyatın ilk cildiyle olsun istedim ve öyle de oldu: Çehov'un 20 ve 24 yaşları arasında öncelikle para kazanmak amacıyla hatta başka isimler kullanarak yazdığı, bol taşlamalı bu ilk
Üsküdar Sahaf Festivalinde beni bekliyormuş meğer..
Yaşanılanlara uzaktan bakıyormuşum gibi bir hisse kapılarak devam ettim sayfalara..
O Hasan yokmu..beni darma duman etti..
elimden gelse..uzanabilsem tutup çekmek isterdim.yeter artık diye bağırmak..sıkıca sarılmak isterdim..o kadar canım yandı..o kadar sarstı..
..bazen küçük tebessüm bıraktı yüzümde..bazense acımasızlık karşısında kayıtsız kalmayı mecbur bırakılanlar için koca bir taş oturdu böğrüme..nefesim kesildi kitabı elimden bıraktım..sonraysa mecbur devam ettim..
sayfalar tükendikçe her insanın bir sırrı olduğunu not ettim kendime.. görülenden daha fazlası olduğu ya da eksik..
gerçekten okuyun ve okutturun..derin izler bırakacağına fazlasıyla eminim.. kitaplığımın enlerine hoşgeldin #UçurtmaAvcısı
O yürğindeki acı mı?
Diye sordular.
Hafifçe tebessüm ettim;
"Hayır " dedim.
"O benim imtihanım!."
Eğer okumadıysanız büyük bir kayıp var demektir hayatınızda. Öncelikle kitabın içindeki karakterlerle aile gibi olduğumu söylemek istiyorum. O kadar çok kendimi kaptırdım ki okurken.. . Duygulandım,ağladım, tebessüm ettim, kızdım. Bir çok şey kazandırdı bana.Sevginin kutsallığını dolu dolu yaşatacak bir kitap.
Bir ilk kitap...
Duygu dolu; insanlık, merhamet ve yürek güzelliği ile ince ince nakış gibi işlenmiş olan bu eseri okurken, yeri geldi tebessüm ettim fakat en çokta gözyaşlarımı silerek sayfaları çevirdim...
İki küçük çocuğun dünyayı içlerine sığdırdıkları o kocaman yürekleri o kadar yalın ve temiz anlatılmış ki okurken kendi çocukluğunuzun kapısını aralamanıza sebep olacaklar...
Ahmet ve Diren, çocukluktan gençlik yıllarına kadar yaşadıkları her güzelliği her sıkıntıyı beraber aşmışlar ve omuz omuza ayrılmaz bir ikili olmuşlardı. Birbirlerinin canını kendi canlarından daha kutsal sayıyor karşılıksız sevginin yüreklerinde öbek öbek kümelenmesine izin veriyorlar ve bu sevgiden herkesin pay sahibi olabilmesi için zor durumda olanların yollarını bulmalarına yardım ediyorlardı...
Aşk acısını, anne baba hasretini, aile değerlerini kutsal sayıyorlardı. Eğitim hayatlarında da birbirlerine destek olup bağlarının daha da güçlenmesini sağlıyorlardı...
Ahmet ile Diren birbirlerine söz vermiş, ölene kadar kan kardeşliği ile birbirlerine bağlı kalacaklarına yemin etmişlerdi...Ölüm bile onları ayıramayacaktı çünkü ölüm yok oluş değil demişti, Diren. Nasılsa tekrar kavuşacaklardı...
Yazarın dili sade ve akıcı. Eserinde, edebiyat üstatlarından ve insan anatomisini ile ilgili ufak ufak tıbbi bilgilere yer vermiş. Okurken yürek ısındıran sayfaların arasında kaybolacağınız, sonu böyle bitmesin diyeceğiniz başarılı bir ilk kitap olmuş...
Sevgili Gülfem Özgürlük Hanım'a yazım hayatında başarılar dilerim...
Uzun zamandan sonra ilk defa bir kitabı bu kadar akıcı okudum. Yazarın dilinin nüktedanlığı, sadeliği, kelimeleri kullanışı muazzamdı. Kimi yerlerinde tebessüm ettim kimi yerlerinde gözümden bir damla yaş geldi. Kalktım gittim Feribe'nin yaşantısına eşlik ettim. Kesinlikle güzel kurgulanmış da bir kitap aynı zamanda. Altını çizdiğim yerler o kadar fazla ki başucu kitabım olmaya aday resmen. Kesinlikle tavsiye ederim.
