Doğan güne gülümsedi: Bu dünyada bir adalet vardı. Ne zaman bir bıçak yarası ya da bir kurşun yese, hep yalnızdı. Sadece kendisinin faydalandığı bir tür ayrıcalıklı muamele…
Sümüklü bir çocuk gibi burnunu sildi. Ağlıyordu, gülüyordu. Lanet olsun. Barut ve yanmış lastik kokan bu çürümüş hayat, bu şiddet dolu ve tehlikeli hayat, onu bu dünyadaki hiçbir şeye değişmezdi.