“Hatırlıyorum, bir iki yazarın gülle gibi cümlelerini, filozofların kestikleri raconu: “Bildiğim tek şey, hiçbir şey bilmediğimdir.” Yanılıyor hepsi de. İnsan, hiçbir şeyi değil, her şeyi bildiği için mutsuz. Ben her şeyi biliyorum. Ve bunlar, yürürken dengemi bozacak kadar ağır geliyor. Tek isteğim kurtulmak hepsinden, bütün bilgilerden, bütün düşüncelerden. Geri dönmek hiç doğmamış Kayra’ya. Ve en kötüsü, biliyorum ki, dünyaya, hepsinde ayrı coğrafyalarda, ayrı zamanlarda yüz defa bin defa daha gelsem, yine öldürmeye karar veririm zihnimi. Hazmetmekten bıktım. Şimdi kusup sızma zamanı..."
İmkansızlıklar dünyasındayiz ve bize ait olabilecek olanlarin imkaninin düşüne daliyoruz çok acinasi bir durum değil mi? Oysa şuanki imkanlarimizla yaşasak ,bize ait olanlarla , o acinasi durumdan çıksak huzur dediğimiz şeyin bu olduğunu farkedermiyiz acaba? Ama bunu da biliyoruz; huzuru hiç yasamadik belki, ne olduğunu ve nasıl bir tat barındırdığını nereden bileceğiz ki. Ve her zaman olduğu gibi yine yolumuz sokrates'e çıkıyor:Bildiğim tek şey:hiç birşey bilmediğimdir.
“Bildiğim tek şey, hiç bir şey bilmediğimdir.”
Sayfa 16 - Destek yayınlarıKitabı okudu
* Hayatta en önemli şey nedir? Açlık çekilen bir ülkede birine bu soruyu sorarsak cevap "yemek" olacak; donmakta olan birine aynı soruyu sorarsak cevap "sıcak" olacaktır. Kendini yalnız ve çaresiz hisseden birine soracak olursak cevap mutlaka "diğer insanlarla beraber olmak" olacaktır.
Ama bütün bu ihtiyaçlar
Tabii ki bilincimiz, sadece bir tek zaman algılıyor.
Farklı bir şey tanımıyoruz. Bu şaşılacak bir şey değil, sonuçta duyularımız çok sınırlı. Bütün ışık yelpazesinin sadece %8'ini algılayabiliyoruz. Geri kalan %92'lik gerçeği, aynı şekilde bizi çevrelemesine rağmen algılayamıyoruz. Aslında var olduğu halde tamamen yok sayıyoruz. Kendi ölçü aletimiz, biz olduğumuz için ve bu aletin kapasitesi çok sınırlı olduğu için bunu anlayamıyor ve reddediyoruz.
Ama yine de etrafımız hiç tanımadığımız diğer enerji, titreşim, dalga ve bilgilerle çevrili.
Bildiğim tek şey hiçbir şey bilmediğimdir.
SOKRATES
83
“En akilli kisi neyi bilmedigini bilendir.” demistim. Sokrates de “ Bildigim tek sey, hic bir sey bilmedigimdir.” diyordu .
hatırlıyorum, bir iki yazarın gülle gibi cümlelerini, filozofların kestikleri raconu: "bildiğim tek şey, hiçbir şey bilmediğimdir." yanılıyorlar hepsi de. insan, hiçbir şeyi değil, her şeyi bildiği için mutsuz. ben her şeyi biliyorum. ve bunlar, yürürken dengemi bozacak kadar ağır geliyor. tek isteğim kurtulmak hepsinden, bütün bilgilerden, bütün düşüncelerden. geri dönmek hiç doğmamış kayra'ya. ve en kötüsü, biliyorum ki, dünyaya, hepsinde ayrı coğrafyalarda, ayrı zamanlarda yüz defa bin defa daha gelsem yine öldürmeye karar verirdim zihnimi. hazmetmekten bıktım. şimdi kusup sızma zamanı...
“Bildiğim tek şey hiç bir şey bilmediğimdir.”
Sayfa 16 - Destek YayınlarıKitabı okudu
Diyalektik *
_Spinoza: Anlamak, sevmenin başlangıcıdır.
_Leonardo da Vinci: Anlamadığın bir şeyi, ne sever ne de nefret edersin.
_Marki de Sade: İnsanın anlamadığı ve bilmediği bir şeyden hoşlanmaması kadar doğal bir şey olamaz.
_Gazali: Bir şeyi sevecek ya da düşman olacaksan, onu bilmen gerekir.
_Freud: Sevmek için anlamaya gerek yok çünkü insan duygusal
_Edebini kaybeden kimse, kötülükten zevk alır.
_Düşünmek, ruhun kendi kendine konuşmasıdır.
_Adaletli olmak herkese eşit davranmak değildir, herkesin durumuna, konumuna göre davranmaktır.
_Arzular ve duygular arabayı çeken iki at, akılsa onları yönlendiren arabacı olmalıdır.
_Müziğin insanı götüreceği yer güzellik sevgisidir.
_Görünen değişiyor,
