mallarım, milletin ve partimindir
Gerçi İş Bankasında kendi parası sayılan bir sermayesi vardı. Ama o bu parayı hiçbir zaman kendinin saymazdı. Nitekim ileride vereceğimiz vasiyetlerinde, bu paranın gelirini Dil Kurumu, Tarih Kurumu gibi teşekküllerin giderlerine karşılık tuttu. Bu gelirlerin ancak pek küçük bir kısmını ve pek mütevazı miktarlarda, hemşiresinin ve bazı
Sayfa 295
YEŞİL RENKLİ NAMUS GAZI OPERASI
«Hasan Âli Yücel, bu hikâyeyi oyun olarak yazmamı önermişti. Hikâyemi Yücel'in anısına adıyorum.»
Uvertür
Dünyanın tarihi iki milyar dörtyüz milyon yıllık deniliyor. Benim bitmemiş tarihim, şimdilik elli yıllık. Kelebeğin tarihi bir günlük.
*
Arkeologlar yeraltında yeni bir kent buldular. Bu kentte birçok
Üstadları Menderes'i severler tabi...
Resmi ilanlar sistemi, Resmi İlanlar Kanunu'na dayatılarak yürütülen ve daha önce de değindiğimiz gibi bugün de içinden çıkılamayan bir baskı, daha doğrusu zehirli bir örümcek ağı sistemiydi. Dünyanın hiçbir demokrasisinde bunun eşi, benzeri yoktur. Bu şeytani bir zekanın buluşudur. Başlangıçta belki de sadece dar bir menfaat kombinasyonu
Sayfa 173 - Remzi Kitabevi
Buraya kadar yapılan tanımlamaya göre, karşılaştırma liberal Batı dünyasıyla Mao'nun Çin'i arasındaki ilişkiye benzemektedir. Liberal Batı dünyasında kamusal hayat, insanların hayatın nihai gayesi anlayışlarından sıyrılmış olan faydacı bir sahadır. Mao'nun Çin'indeyse, tek bir kamusal iyilik ve onun için yaşayan bir toplum vardı; her vatandaş hayatını ona endekslemeliydi. İbn Rüşt bunu geçerli bir örnek olarak kabul eder miydi bilemeyiz; fakat onun demokrasiden kastettiği asıl şey, kamu sahasının kodamanların özel oyun sahasına dönüştüğü ve onların güç rekabetlerinin er ya da geç tiranlığın kurulmasıyla son bulacağıydı: Kamu gücünün ve gelirlerin kişilerin malı olması her ikisinin de ortak yönüydü. Kodaman ailelerin halkı perişan etmesi İran'ın karakteristik bir özelliğiydi ve bu "bizim birçok şehrimizde" de görülmüştü. İbn Rüşt, bugünkü şehirlerin çoğu daha önceden demokratikti, diyordu. İbn Rüşt, kolektif çıkarlar sahasının bu şekilde kodaman ailelerin tasarrufunda kalmasına karşı olduğu için, Platon'un şehrin koruyucu ailelerini (yani yöneticileri ve askerleri) ortadan kaldırmasını onaylıyordu. Kamu gücünü kullanan insanların özel mülkiyeti, eşleri ve çocukları olmamalıydı. Bu insanlar sıkı disiplin altında hep birlikte yaşamalı, birlikte yemeli, eşlerini ve çocuklarını paylaşmalıydı. Bu onlara insan sevgisi aşılar ve tek çıkarlarının kamuya hizmet etmekten geçtiğini anlamalarını sağlardı.
Sayfa 286 - Kapı Yayınları 145, Araştırma İnceleme 34, Medival Islamic Political Thought, Çeviren Hakan Köni, 1. Basım Ekim 2007Kitabı okuyor
Makinelerle kuşatılan ve ölünceye kadar onlarla birlikte yaşayan, yaşamak zorunda bırakılan fertler "mekanikleşti". Ferdi ve toplumsal erdem buharlaştı. Aç, susuz ve sahipsiz bırakılan ruh, yaşadığı ıstırap ve acı sebebiyle intiharı tek çıkış yolu gördü. "Uygar" dünyadaki intihar istatistiki bilgileri meydanda. Evet, Batı insanlık tarihinde görülmemiş bir başarıya imza attı. Fakat beraberinde yine insanlık tarihinde emsali olmayan acı ve ıstırap yaşattı insanlığa. Yaşatmaya da devam ediyor. Asıl ve esas gaye insanı mutlu etmekti. Bilim de teknoloji de devlet de bunun için vasıtaydı. Bunca zenginlik ve şaşaaya rağmen insanoğlu bir azınlığın dışında mutsuz, tasalı... Yanlış yapılan ve yanlış giden bir şeyler vardı. Batı adamının elde edilen başarılarla sarhoş olması ve sonra diğer milletleri de sarhoş etmesi, bu yanlışın ve eksikliğin görülmesine engel oldu. Başka bir ifadeyle "madde'ye endekslenmiş düşünce yapısı ve bu düşüncenin ikame ve idame ettiği hayat organizasyonu ahlaki erdemleri geri ve lüzumsuz gördü. Böyle bir eğilim kutsal yolda yavaşlamak ve hatta durmak demekti. Durmak ve duraklamak yoktu. Komşu, komşusundan üstün duruma gelme, işçi işçiden daha fazla kazanma, patron diğer patronlardan daha fazla tahakküm ve güç toplama emeli ve devletin de diğer devletlerden daha üstün ve yaptırımcı olma gayesi... Batı adamı bu fırsatı iyi değerlendirdi, üstelik yegane güç olan devlet aygıtını kendine uyarlayarak ve arkasına alarak...
Sayfa 16Kitabı okudu
Âkif'in Sanat Anlayışı
Sanatkâr kendi iç dünyasını eserine hiçbir şekilde yansıtmamalıydı. Bu tarif, Âkif'in sanat anlayışını bire bir vermektedir: Gerçeği yansıtmak! Sanatın gayesi hiç değilse büyük acıların yaşandığı buhran dönemlerinde sadece budur:
Şudur benim cihanda en beğendiğim meslek
Sözüm odun gibi olsun, hakikat olsun tek!
diyen Âkif'e göre sanatın üç esası vardı: Hayat, hakikat ve müşahede.
Sayfa 235 - Kapı Yayınları, Genişletilmiş Yeni Baskı (8.basım)
Sen seversin diye ..
Biri için 'sever, hoşlanır, mutlu olur, diye bir şeyler yapmak ne kadar değerli diye düşündüm eve dönerken.
Çağımızda 'İnsan' bir iş girişimi oldu biliyorsunuz. Yaşamı onun parasal sermayesi ve görevi de sanki; "Ben bu sermayeyi en iyi yatırıma nasıl çeviririm?" sorusuna yanıt aramak için daha çok koşmak tek gayesi. Her
Belli bir zihniyetin havariliğini yapan tarihçiler(!), kalben bağlı oldukları Batı gücenmesin diye Tanzimat'ı göklere çıkarırlar. Neden? Çünkü Tanzimat hareketinin bir tek gayesi vardı: Gayrımüslümleri Müslümanların seviyesine çıkarmak... Ne yazık ki bununla da kalınmadı.
Sayfa 89Kitabı okudu
Sanatkar kendi iç dünyasını eserine hiçbir şekilde yansıtmamalıydı. Bu tarif, Akif'in sanat anlayışını bire bir vermektedir: Gerçeği yansıtmak! Sanatın gayesi hiç değilse büyük acıların yaşandığı buhran dönemlerinde sadece budur:
Şudur benim cihanda en beğendiğim meslek
Sözüm odun gibi olsıın, hakikat olsun tek'
diyen Akif'e göre sanatın üç esası vardı: Hayat, hakikat ve müşahede.
Sayfa 195 - PdfKitabı okudu