GÜNLER AYLAR YILLAR
Yan Lianke
George Orwel'dan 
Paris ve Londra'da Beş Parasız kitabını okuduğumda 'bu nasıl bir açlık, nasıl bir çaresizlik'
Belki de anne babalarımızın yaşamları içimize işlemiştir, belki de kader denen şey, onların hatalarını tekrarlama isteğidir. Belki de ne kadar denersek deneyelim damarlarımızda akan kandan kurtulamıyoruzdur.
Ya da.
Ya da belki doğduğumuz andan itibaren özgürüzdür. Belki de her şeyi kendimiz yapıyoruzdur.
Nina emin değildi.
Tek bildiği, hayatında olup biten onca şeyden sonra kendini ön verandada bir başına, güvenme cesareti gösterdiği bir adam tarafından terk edilmiş hâlde bulduğuydu.
Hayat, başkalarının hatalarını yüklenemeyecek kadar kısaydı. Herkes kendi hayatını yaşıyor ve bu hayatı yaşamanın bedelini ödüyordu. Acı olansa, insanın çoğu zaman tek bir hata için çok fazla bedel ödemek zorunda kalmasıydı. Aslına bakılırsa, insan tek bir hata için sürekli bedel ödeyip duruyordu. Kader, insanla olan alişverişinde alacak defterini hiçbir zaman kapatmıyordu.
