ÖYLE BİR HİKÂYE
Sinemadan çıktığım zaman yağmur yine başlamıştı. Ne yapacağım? Küfrettim. Ana avrat küfrettim. Canım bir yürümek istiyordu ki... Şoförün biri:
– Atikali, Atikali! diye bağırdı.
Gider miyim Atikali'ye gecenin bu saatinde, giderim. Atladım şoförün yanına. Dere tepe düz gittik. Otomobilin buğulu, damlalı camlarında kırmızı,
Mutlu olan ölüm: ölmemek
Ölüm kelime olarak o kadar karşıma çıktı ki birkaç gün önce gerçeğe dönüştü.
Bu bir ipucu muydu bilemedim. O kitabı tamamlamayı düşünüyordum ama şimdi kapağını bile göresim yok.
Oy kullanma listesinde adı vardı ama kendi yoktu.
Geçen ki seçimde müşahir olmuştuk ve kendileri akşama kadar bizimle kalmıştı; o zaman şiddet olayları baya yaşandı ve
Susuyorum. Yemin ederim dilim susuyorum. Tek kelime edemiyorum ama kafam susmuyor.
Düşüncelerim susuyorum. İçimin acısı geçmiyor. Tek kelime etmiyorlarum ben ama susmuyorlar. Susturamıyorum. Eskiden canım yanınca hep uyuyordum. İnsanlar hep uyuduğumu söylüyorlar ama kimse bir kere bile neden bu kadar çok uyuduğumu sormadı… ama sanırım artık geçmiyor.
Artık uyuyamıyorum uyumuyorum değil uyuyamıyorum. Çünkü artık canımı yakan şeyler uyumama bile izin vermiyor… İyi değilim diye bağırmak istiyorum bir bir dökmek istiyorum içindekileri ama kimse neyi anlatıyorsun ki hissi herşeyi bastırıyor. Yine dudaklarımdan dökülen tek şey iyim kelimesi oluyor…
Yürüdüm hava aldım sigara içtim müzik dinledim ama hiç biri kafamı susturmuyor. Artık hiç bir şey iyi gelmiyor bana. Çıkmazda gibiyim. Ne yapacağımı bilmiyorum ne yaparsam geçer bilmiyorum. Geçeceğini biliyorum. Her şey geçer. Ama geçtikten sonra kaçıncı duvarı öreceğim bilmiyorum.
YORULDUM GÖZLERİMİ KAPATIP HİÇ AÇMAK İSTEMİYORUM. VEL HASIL ÇOK YORGUNUM.🌹🌹
Tura
Asıl iyi ki var olan onlar, kabul et bunu diyor içim. Onlar da olmasa sen ne olursun ki, hiç olursun, hiç kimsesiz bir hiç, onlar iyi ki varlar da sen varsın böylece.
.
kendim için var mıyım yok muyum?
.
Zaten niye umutlanmıştım ki? İnsan hayatının bir yerinde hayatına bir bakar ve anlar, anlamıyorsa aptaldır, ben aptal değilim ama yine de
Siz olsaydınız ne yapardınız?
Kendisini karşılayan sekretere;
Nazif Beyle görüşmek istediğini söyledi.
Bunun üzerine sekreter birden ciddileşti: 'Nazif Bey mi?'dedi.
'Evet, Nazif Bey!' diye cevap alınca,
hüzünlü bir ses tonuyla 'Nazif Bey sizlere ömür efendim, onu kaybedeli dört yıl oldu.' dedi.
Hiç beklemediği bu haberle bir acı saplandı
İyi niyetim suistimal edildiği için çok üzgünüm. İnsan samimiyeti, duyarlılığı rencide edilince çok üzülüyor. Hadi bu sefer yalan değildir inan diyerek aldandığımdan sonra bütün vücudum felç geçirebilir sanıyorum. Dur bir nefes alayım. Alayım ama gerçekten, uzun upuzun bir nefes. Ne olduğunu anlatayım;
Süslü cümlelere ihtiyacımız var mı sahiden? Gönülden gelen tek bir kelime bile yetmez mi hali anlatmaya.? Hepimizin hayatımızdaki onlarca insana söylemek istediği cümle. Ya da diğer okurların durumu nedir bilmem ama benim kaç gündür dilimde: İçimdeki ah'larla yaşamaktan yoruldum. Sabahı temiz ve duru bir başlangıç sayarak varlığı, gönül genişliği, bakışları dua olan güzel insanlara rast geleyim istiyorum
Yorgunluk
İçimde, derinlerimde kopan fırtınadan bi habersin.
Uzunca konuşup, anlaşılmayı beklemek için fazla geç kalmışım, yorulmuşum.
Bu kez tek kelime dahi ağır bir yük bana.
Yorulmuşum.
Gözlerine tüm derinliğim ve kederimle bakıyorum.
Belki sadece bakar da anlarsın gözlerimden diye.
Ve şimdi bu loş odada sadece gözlerin ve gözlerim.
Bir şey demiyorsun.
Yavaş yavaş ıslanıyor gözlerim, sonra da ellerime damlıyorlar bir bir.
Bir şey anlatmıyorum, bir daha da anlatmam.
Bütün anılarımı, duygularımı gözlerimde sakladım.
Ve bundan sonra bir şey öğrenmek istersen benden, çoğu zaman nemli olan gözlerime bak sen.
Çünkü ben çok yoruldum..
M.
RAGIP - 5
Ne yapayım bilmiyorum
Yemin billah beynim duruyor
Sağa gitsem çıkmaz sola gitsem daha beter
Ümitsizlik gırtlağıma yapışıp namusuma göz dikerken
Şu mavi gökyüzü benim gözümde boyanmış bir tavandan ibaret
Birde kaç derece bilmem ama lambası var tepemde, kavuruyor
Şu şiirler olmasa karşımda bir solukla bir yerlere yetişmeye çalışan insanlar suret