"Kaç o sayı, o sabit, öğrenmeli
Ne dâhice buluş, saf bilgi
Bulursun Arşimet'in çemberi ölçmesini
Sen bu tek sonsuzla"
Mekanizması gerçekten dâhice: π sayısını elde etmek için her kelimenin harflerini saymak yeterli. "Kaç" = 3, "o" = 1, "sayı"= 4, ve böylece devam ediyor. Şiirin birçok dilde varyasyonları var. En ünlülerinden biri de İngilizce'de Edgar Poe'nun sayının 740 basamağını bulduran şiiri!!
1 "The Raven" adlı şiir Edgar Poe tarafından 1845 yılında yazılmış ve mate matiksel sabite uyum sağlaması için Michael Keith tarafından 1995'te "Near a Raven" başlığıyla uyarlanmıştır. Şiir şöyle başlar: Poe E. // Near a Raven. // Midnights so dreary, tired and weary. Silently pondering volumes extol- ling all by-now obsolete lore.
Bazen; hayat yorar insanı...
Şarkılar yorar
Beklemek yorar
Özlemek yorar
Affetmek yorar
Hoş görmek yorar
Boş vermek bile yorar
Ve insan susar
Her şeye, herkese rağmen...
Elinden gelen tek şeyi yapar;
Bağıra bağıra susar
Can Yücel
"Bir tek köşen bile ayrılmamışken bana
Var olan ve olacak olan bütün köşelerinin sahibi benim...
Ben geleceğin kara gözlü zalimlerindenim
Sen kaç köşeli yıldızsın..?"
~
bir güveye rastladım geçende bir ampulün içine girmekti derdi ve kızartmak kendini tellerde
derdiniz nedir sizin kuzum diye sordum güveye bu töresel bir şey falan mı nedir
bu camla kaplı bir ampul değil de bir mum olsaydı eğer kömür olmuştun şimdiye hiç sağduyun yok mu senin
var, hem de istemediğin kadar diye cevapladı güve ama bazen gına geliyor sağduyudan sıkılıyoruz hep aynı sıradanlıktan ve güzelliğe acıkıyoruz ve heyecana ateş güzel biz de biliyoruz çok yaklaşırsak bizi öldüreceğini ama ne fark eder ki yeğdir bir anlığına mutlu olmak ve güzellikte yanmak uzun uzadıya yaşayıp da müebbet sıkıntıdan biz de bu yüzden bütün ömrümüzü tek bir küçük ruloya sarıyor ardından o ruloyu yakıyoruz bunun içindir yaşam yeğdir bir anlığına güzelliğin parçası olup sonra yok olmak sonsuza kadar var olup da asla güzelliğin bir parçası olmamaktan bizim yaşama karşı tavrımız haydan gelen huya gider yaşamlarımız insanların aşırı gelişip de hayattan zevk almaz olmadan önceki hallerine benzer
ve daha ben onu bu felsefesinden caydırmaya fırsat bulamadan kurban etti kendini eski bir puro çakmağının üzerinde onunla aynı fikirde değilim ben olsam mutluluğunun yarısını ve ömrünün iki katını yeğlerdim
ama aynı zamanda onun kendini kızartmak istediği kadar çok istediğim bir şey olmasını isterdim
New Yorklu ünlü makale yazarı Don Marquis'nin 1927 tarihli eserden bir şiir.
Alın tek kat elbisemi size vereyim Cebimde bir on liram var
Onu da alın gerekirse
Ben Ayten'i düşünürüm, üşümem
Üç kere adını tekrarlarım, karnım doyar Parasızlık da bir şey mi
Ölüm bile kötü değil
Aytensizlik kadar…