Asıl canavarlar insanlarmış!
Hüseyin Rahmi Gürpınar'ın 1913'te basılan kitabı, bugün hala bize bir şeyler anlatabiliyor.
Kitap dul bir kadın olan Muhsine'nin, annesinin dostu olan Ayşe Hanım sayesinde bir köşke hizmetçi olarak götürülmesiyle başlıyor. Perilerin, cinlerin, gulyabanilerin musallat olduğu iddia edilen bu ev Muhsine'yi korkutsa da çoğu zaman merakına engel olamayıp evde duyduğu seslerin ve garipliklerin peşine düşüyor.
Evde Muhsine ile beraber yaşayan üç kadın var: Aşçı Ruşen Hanım, kalfa Çeşmifelek ve adı deliye çıkmış evin hanımı. Bu üç kadın yaptıkları garip hareketler ve söyledikleri tekerlemeler ile kendilerini korumaya ve "iyi saatte olsunların" gazabını üzerlerine çekmemeye çalışıyorlar. Ancak Muhsine bu üç kadın kadar tecrübeli değil ve bu iyi saatte olsunları kızdıracak şeyler yapabiliyor. Olaylar da böyle başlıyor.
Benim Hüseyin Rahmi Gürpınar'dan okuduğum üçüncü kitap. Gürpınar bu kitabı ona mektup gönderen bir hanımnine için yazmış. Bu hanımnine Gürpınar'dan sohbet meclislerinde okunabilecek, zevkli, merak uyandıran, anlaşılması güç olmayan ve roman ile hikaye arasından bir kitap istiyor. Bence Gulyabani, tam olarak böyle bir kitap. Sonlara doğru biraz sıkılsamda genel olarak zevkli bir okumaydı. Canınız kısa ve zevkli bir kitap okumak istiyorsa öneririm.
Gulyabani 
Hüseyin Rahmi Gürpınar
M. ARIK /Kitap sayfalarının arasına yolculuk yapmaya ne dersiniz?
"Bir trene binip gitme şansınız olsaydı nereye giderdiniz?"
Böyle bir soruyla başlamak istiyorum incelememe. Aklımda 
Attila İlhan'ın 
Sisler Bulvarı kitabından bir dize: "Bir trene binmek, rastgele defolup gitmek istiyorum." Tamam tamam... Melankoliye bağlamadan cevabı siz kıymetli okurlara bırakıyorum.
Ayvayı Yedik Müzesi ile tanıştım yazarın
