Emire Nişli
SMYRNA AMAZON KRALİÇESİ (İZMİR)
Ah! İzmir'im, canım İzmir'im, SMYRNA ...20 yıl kavuşma hasretiyle yandığım özel şehrim benim. Denizine, kıyısına, kokusuna, insanına, taşına, toprağına. Allah'ım her şeyine yandığım şehrim.
Şimdi nefes alabildiğim ve ruhumu yeniden besleyebildiğim aşık olduğum aşkım SMYRNA.
"İlkbahar yeşilliğine bürünmüş olan doğadaki her bir yaprağın şeklini kâğıda dökebilirim, şimdi sonbaharda bile kestane çiçeklerinin tozlu, yumuşak kokularını hissedebiliyorum; yani o saatleri bir kez daha hayal ederken bunu onları kaybetme korkusuyla değil, tekrar kavuşma sevinciyle yapıyorum."
Sayfa 3Kitabı okudu
"Bu ne biliyor musun?
Hayatına neredeyse eksiksiz devam eden bir kadının yüzleşmesi bu.
Bir anda bir adamın gelip tüm boşlukları doldurması
ve sonra çekip gitmesi.
Nurhan Işkın
Ah canım annem, ne olurdu sana son bir kez sarılabilseydim. Beni son kez öpüp koklasaydın. Artık uykum geldi. Eğer tekrar uyanabilirsem sana yine yazacağım. Eğer mektubum eline geçerse sakın üzülme olur mu annem. Ben gördüklerimden sonra Yaratıcıya her an dua ediyorum ölmek için eğer yaşarsam bu kadar şeytanlığı ve vahşeti unutamam annem. Keşke seni son kez görebilseydim. Üşüyorum annem hem de çok üşüyorum. Bacaklarımı hissetmiyorum ve sanıyorum ki seninle kavuşma zamanım geldi annem. Bugüne kadar inanmasam da senin öldüğünü ilk kez gönlüm kabul etti annem. Ve ben tüm dünyanın ikiyüzlülüğünden, riyasından, merhametsizliğinden senin kollarına geliyorum güzel annem. Kalemi tutan elim artık yazamıyor... Sanıyorum ölüyorum ben ölüyorum benim güzel annem...
Sisyphos YayınlarıKitabı okudu
'' İlkbahar yeşilliğine bürünmüş olan doğadaki her bir yaprağın şeklini kağıda dökebilirim, şimdi sonbaharda bile kestane çiçeklerinin tozlu,yumuşak kokularını hissedebiliyorum; yani o saatleri bir kez daha hayal ederken bunu onları kaybetme korkusuyla değil, tekrar kavuşma sevinciyle yapıyorum. ''
'Artık yalanlara, sahtekarlıklara, düzenbazlıklara ve soytarılıklara tahammül kalmadı. Artık en etkili yollar seçildi ve anahtarlar heyecanla yuvalarına girmeyi bekliyor. Artık büyük elçi elinde tokmağını tutmuş. Kulak zarlarına, yerküreyi sarsacak şiddette vurmayı bekliyor. Bu böyle bir ses olacak ki işitilen en ürpertici, en korku dolu, en canlı ve en gerçek ses olacak.
Bu öyle bir ses olacak ki perişan olmuş, geç Kalmış, yetişmemiş, acı ve ızdırabına mahkum kalmış tüm hastalıklı ruhları dahi tekrar canlandıracak.
Lütfen, ben anladım bir şans daha, diyenlerin bile bu sözleri söylerken dahi yalan söylediklerini fark edemediklerini, o andan sonra fark etmelerini sağlayacak bir ses.
Artık her şey hazır, sadece senin göndereceğin seçilmiş araçlar bekleniyor. Gönderdiklerinin onlar olduklarından emin olmaya başlıyorum. Bu eminliğimi sabitleştirebilmek için onayına ihtiyacım var. Kavuşma gününde, yanına oturmak için şimdi sesini içimde duymaya ihtiyacım var. Talimatlarını bekliyorum...'
Sonbaharda bile kestane çiçeklerinin tozlu, yumuşak kokularını hissedebiliyorum; yani o saatleri bir kez daha hayal ederken bunu onları kaybetme korkusuyla değil, tekrar kavuşma sevinciyle yapıyorum.