İstediğimiz her şeyi söylemek için sadece beş dakikamız kaldığı söylense, telefon etmek istediğimiz her telefon kulübesi, karşısındakilere kendilerini sevdiklerini söyleyenlerle dolu olacaktır.
Böyle de başlanır mı bilemedim ama, bir itirafla başlayım: Günümüz yazarlarını çok sınırlı takip edebiliyorum. Gerekçe aranırsa bulunur elbet (hani o meşhur deyiş var ya, “so many books, so little time” diye, bana sorsanız muhtemelen bu gerekçeye sarılırım), ama tabi malum, gerekçeler sonucu değiştirmiyor.
Melisa Kesmez beni güncel edebiyata yaklaştıran kalemlerden biri oldu. İlk kitabı “Atları Bağlayın, Geceyi Burada Geçireceğiz” ile büyük beğenimi kazanmıştı. Akıcı diline, betimlemelerine, kelimelerle arasının bunca iyi olmasına hayran kalmıştım. Bu ikinci kitabıyla kendisine olan beğenim pekişti diyebilirim. Melisa Kesmez’ın diliyle/kitaplarıyla tanışmayı herkese tavsiye ediyorum.
Kitaba gelince, toplam 10 öykü var, tümü “alıp götüren” cinsten, ama ben en çok “Telefon Kulübesi” ve “Bir Bahçeyi Beklemek” 'i sevdim.
Bazen BaharMelisa Kesmez · Sel Yayıncılık · 20153,094 okunma
Sırf kapağına ve adına aldanarak aldığım bir kitap Bazen Bahar. Tam da sonbahara denk geldi ki kitap çok güzel oldu.
Grup olarak okuduğumuz Uğultulu Tepeler 'in arasına bunu sıkıştırdım.
On öyküden oluşan bir kitap, Böyle hayatın depdebesi arasında gözden kaçırdığımız minik ayrıntılar. Hüzünler, sevinçler..
Zamana ayak uydururken kendimizi unutuyoruz oysa hayatın anlamı gözümüzden kaçan şeylerde. Öykülerin hepsini beğendim diyebilirim ama favorilerim Telefon Kulübesi ve Kurtarma Gemisi.
Bazen BaharMelisa Kesmez · Sel Yayıncılık · 20153,094 okunma
Melisa Kesmez'le tanışma kitabım olan Bazen Bahar'la geldim size. Kitap 10 tane öyküden oluşuyor ve bu öykülerin her biri bir kadın gözünden anlatılıyor. Kitaba başlarken belli bir beklentim yoktu ama kitaptaki birçok cümlenin altını çizmek istedim. Hatta bir ara elimden gelse tüm kitabı çizebilirdim. Birkaç hikayede kendimi buldum. Ben anlatsam biri benim yerime yazsa bu kadar olurdu yani. Bir kitapta en sevdiğim şey de bu zaten... Kendinden bir şeyler bulmak.
Her öykü birbirinden güzeldi ama özellikle Telefon Kulübesi, Kurtarma Gemisi ve Bir Bahçeyi Beklemek tam olarak benim öykülerimdi. Yazarın dili oldukça akıcı, ne anlatım ne de hikayeler sizi sıkmıyor. Hatta akıp gidiyor cümleler.
Bazen BaharMelisa Kesmez · Sel Yayıncılık · 20153,094 okunma
Babımı sürekli belaya sokan bir şey daha vardı. Öğretmenlerin ço ğunun bana güveni yoktu, özellikle kadın öğretmenlerin. Rahatsız edi ci şeyler söylemiyordum ama benim "tavrımda" rahatsız edici bir şey olduğunu iddia ediyorlardı. Sıramda oturuşum ve "ses tonumla" ilgili bir şey. Genellikle sırıtmakla suçlanırdım ama farkında değildim sırıt tığımın. Sık sık sınıftan atılır, bazen müdüre yollanırdım. Müdür hep aynı şeyi yapardı. Bürosunda bir telefon kulübesi vardı. Kapısını ka patarak orda ayakta tutardı beni. Saatler geçirdim o telefon kulübesin de. Okunacak tek şey kadınlar için bir ev dergisiydi. İşkence için kon muş olmalıydılar oraya. Yine de okurdum o dergileri. Tek sayı bile kaçırmadım. Kadınlar hakkında bir şeyler öğrenmeyi umuyordum.