Hepimiz aynı televizyon programlarıyla büyüdük.
Sanki hepimize aynı suni hafıza taklımış...
Hepimizin belli başlı hedefleri aynı.
Hepimizin korkuları aynı. Gelecek parlak değil...
Çok yakında aynı anda aynı şeyleri düşünmeye başlayacağız
Baştan sona kıkırdayarak bi taraftan da içim parçalanarak okudum.Öyle etkileyici bi kitaptı ki...Boşverin TV dizilerindeki trajedilere ağlamayı,bu kitapta trajedinin en kötüsüne kahkahalarla eşlik edeceksiniz(üstelik böyle bi anlatıma inanamayacaksınız) .Şiddetle tavsiye ederim.Mutlaka alın.
Bilimsel makalelerle desteklenmis akademik bir kitap.Anlasilan o ki Subliminal mesajlarin Sefer Darici'nin televizyonlarda cikip bizleri korkuttugu hicbir etkisi yokmus.Millet bunu da sektore donusturmus.
"Buğulu gözlerini, kapı ile televizyon sehpası arasındaki boşlukta duvara yaslı duran sandığa çevirdi. Uzun ve dalgın bakışlarla sandığı süzdü. Sonra yutkundu. Kırışık ve dar anlının altında iki küçük lamba gibi parıldayan gözlerini tekrar resme kaydırdığında Gülfidan’ı ile bakışları kenetlendi. Konya sokakları kadar soğuk ve donuk iki masum
Dünya adil bir yer değil.Ama öyleymiş gibi davranıyoruz. Kitaplarda okuyoruz,televizyonda izliyoruz,haberlerde görüyoruz sonra da şu an benim yaptığım gibi sosyal medyada bunları paylaşıp beğeni beklemekle yetiniyoruz.Bazen kötü olarak nitelendirdiğimiz insanlardan daha da kötü olduğumuzu düşünüyorum.Sadece susup seyirci kaldığımız için... Bu kitabı okuyun. Dünyadaki tüm çocuklar mutluymuş gibi davranabilirsiniz ya da tıpkı bu kitaptaki gibi dünyada milyonlarca mutsuz çocuğun olduğu gerçeği ile yüzleşirsiniz.
Ne güzel cahildik,
Televizyon yoktu.
Gazete de her zaman olmazdı. Öyle güzel
cahildik ki, keyfimiz bozulmazdı hiç!
Dışarıda kar... Ama kuzine içten içe öyle
yanıyor ki. Kuzinenin üzerinde demir maşa...
Maşanın üzerinde de ekmek dilimleri. Aydınlık
bir kış sabahı ve kızarmış ekmek kokusu...
Sucuk lükstü. Yumurta lezzetli. Ekmek her
zaman ekmek