Michelangelo
bütün kahveler dökülsün ve tüm yolcular insin
onlar insin sen bizi kurtar
ölmesin
michelangelo ölmesin
Sayfa 22Kitabı okudu
Aynada Bir Yara
Bazı kelimeler çok güçlüydü. Onları sadece bir kere duymak sonsuza kadar duymak demekti.
Sayfa 21Kitabı okudu
Tel telve iplik iplik dikseler de ağzımı; Tek ses duysalar; Allah... Yoklayanlar nabzımı.
Falcı bacı
"Gel bakalım, neler çıkacak falında.. Evli misin sen?"
"Yoo! Kopya yok ablacım.. Falcıyım diyorsan, onu da bileceksin."
"Biliriz herhalde (inşallah) ver hele.. Senin bir bağın varmış. Kopamadığın biri. Yeni yeni koparmışsın, artık önüne bakabiliyorsun. Yakında da temmuz gibi falan evleneceksin... "
Bir sürü şey daha söyleyip bitirdi. Yüzde doksanı gerçekten benimle ilgiliydi.
Yüzde onluk kısmı ise evlilik ve görevde bir anda yükselme, çok zengin olma gibi motivasyon içerikli konuşmalardı. Ben bilime aşık bir insan olarak 'bu kadar kusur kadı kızında da' olur deyip geçtim.
"Ablaa?" dedim. "'Kahve falına bakacağım' dedin ama hep benim yüzüme baktın. Sen kahve falı mı bakıyorsun, yoksa karşındakini okumaya mı çalışıyorsun?"
"Bu telve işte oğlum ya, burda seninle ilgili ne olabilir ki? Hislerimle hareket etmeye çalışıyorum, karşımdakinin bende uyandırdığı izlenimleri yorumluyorum. Çoğu insan gönülden inandığı için, kendini bilerek ele veriyor. Sen ise okunmaktan hoşlanmıyorsun. Aksine gizemli görünmek senin için çok daha cazip, çünkü insanlara güvenmiyorsun."
Aslolan psikolojidir. Bir insanın içinde ne taşıdığını yüzünden, vücudundan, duruş ve oturuşundan çözebilirsiniz. Fal baktırmak saçma mı? Elbette değil.. Hatta bence psikiyatriye gitmekten iyi.. Çoğu zaman bedava ve her zaman daha ucuz. Ama saçma olan; bir insanın iki dudağının arasından çıkan her kelimeye kanun gözüyle bakmak, hayatını ve yolunu ona göre çizmek, eleştirel düşünceden uzaklaşmak..
Fala inanmayın, falsız da kalmayın efendim, sağlıcakla..
“Kadın ve Giz..”
“..geç kapanırmış güya derin yaralar
zira bizim de kabuklara düşmanlığımız aşikâr..”
daha sessizim şimdi van gogh’un kadınlarından
ve daha da içli.
ihtimâl o ki; okumayacağınız şiirlere yazıyorum hevesle sizi
tanığı olmayacağınız bir aşkla sevdiğim gibi
isminizi fısıldıyorum sürekli geceye ve güllere
sufle veriyor telve ateşe. ateş köze. köz küle.
sanki kül ateşten azade bu minvalde
ey siz!
siz ve o nihavent gözleriniz. güne düşen cemre her hecede.
her nefeste doyumsuz giz.
ve elbet kusursuz müebbet yokluğunuz. sorgusuz
üstelik bunu bir tek siz bilmiyorsunuz
adanabilirdim öykülerce adımlarınıza oysaki
oysaki bütün kadınlarımla ezberleyebilirdim sizi
cümlenizin en sessiz harfi olmaya hazırdım
yaslanırdım usulca dudaklarınıza adımla
ya da bir mum karanlığınıza
nasıl da razıydım vâkıf olmaya sırrınıza
ışığa karşı durduğunuzda
arkanızda kalmaya nasıl da arzulu
mânâ da olabilirdim mesela bu bahar aldanmaya
ya da dönüp dönüp baktığınız o ayna
hani şart değildi nazarınızda leyla olmak
yazılsaydım yeterki alnınıza
siz yeterki dokunsaydınız yaraya parmak uçlarınızda vefa
oysa çalmayacağınız kapıların gerisinde
açmayacağınız kapıların önündeyim
vâveylâ! en yakınınızda
ve fakat en uzak sürgündeyim..
Dilküşa / 
Arzu Eşbah
Her gün kahve içip fincanı kapatıyorum.
Ve seni arıyorum telve aralarında,
Sonra suya tutuyorum,
Sanki akıp gidiyorsun ellerimden,
Ben kalıyorum içimde binbir kırıkla...
Sayfa 19 - tunç yayıncılık
Sultanım...
İsmin anılınca cemi cümlemizin sevdası cezvedeki telve gibi kabarıyor, köpük köpük dökülüyordu.
Sayfa 17
Günaydın :) Kahve isteyen?
İçilmezmi ki yemek üstüne de şöyle bir kahve
Az şekerli çok kaynamış veya sade Konuşulsun fiskos edilsin
Sürülsün bir yandan da havagazına cezve Hayal vericidir gönül açıcıdır
Isınmış suda höpürdedikçe telve
Kalmaz bu fokurdamayla köpük kalmaz ama
Başka olur Hacivat’a başka lezzet verir Sonunda Kamer Hanım’ın eliyle uzatılan kahve
Salah Birsel
Telve
aslında cellat ölür her gün yeniden
telvesinde yarı ezik bir dudak
yazarken ölülerin falını
mektepli sandalyelerin kırdığı kalem
kan tadı gelir kahveden
Sayfa 63 - ŞuleKitabı okudu
En telve günahlara sarınıp da ölmüşken
Kalanımız sâf durup mevlidler söylediler
:D
Kimselere güvenemem. Ya boca ederler kahveyi, bir karış telve oluşur, ya cimrilikleri tutar, buyrun bulaşık suyuna.
en telve günahlara sarınıp da ölmüşken
kalanımız sâf durup mevlidler söylediler
Beni böyle bırakıverdi telve gibi. Kendi falıma kapandım: Fincanda ters duramadım; önce tabağıma, sonra şehre aktım. Nazar olsam ruhuma değecektim. Aşka sebep ararken aşkla neticelendim.
