"Her ürünümüz pazara sürümünü kolaylaştıracak ve ömrünü kısaltacak şekilde soysuzlaştırılıyor. Tıpkı insanlığın ilk çağlarının, üretimlerin niteliğine bağlı olarak, taş çağı, tunç çağı adını alması gibi, bizim çağımız da sahtekârlık çağı diye adlandırılacaktır."
Bilim Tanrı'yı yok saymıyor, daha iyisini yapıyor, onu gereksiz kılıyor.
Onları işiten, mutluluğun yeryüzüne egemen olduğunu sanır.Mutluluğun gelişi çoktan hissediliyordu.Geçmiş yüzyılların feodal tozunu dumanını ve sefaletini eşeleyip, şimdiki zamanların tadına acınası bir şükür duymamızı istiyorlardı.
Sayfa 19
''Çalışın, çalışın proleterler, toplumsal serveti büyütmek ve bireysel sefaletinizi arttırmak için çalışın.Çalışın ki daha da yoksullaşarak çalışmak ve sefil düşmek için daha fazla gerekçeniz olsun.Kapitalist üretimin insanın gözünün yaşına bakmayan yasası budur.''
İnsanseverler, miskinlik ederek zenginleşmek için yoksullara iş verenleri insanlığın velinimeti diye alkışlıyorlar. Kırsal bir yerleşimin orta yerine fabrika dikmektense, veba tohumunu ekmek, su kaynaklarını zehirlemek daha iyidir. Fabrikada çalışmayı başlatın, neşeye, sağlığa, özgürlüğe elveda deyin; hayatı güzel ve yaşanmaya değer kılan her şeye elveda.
İktisatçılar ise işçilere tekrarlayıp duruyorlar. Toplumsal serveti arttırmak için çalışın!
Ama bir başka iktisatçı, Destut de Tracy onlara şu cevabı veriyor:"Yoksul uluslar, halkın rahat ettiği uluslardır; zengin uluslarda ise halk genelde yoksuldur."
"Emekçiler, üretici sermayelerin birikimine katkıda bulunarak ,ücretlerinin bir kısmını er ya da geç ellerinden alacak olaya katkıda bulunurlar."