Hatırat-Kutsal Belde KABE
Yıl 2010…
Aylardan Nisan...
Hayatımın en özel, en güzel ve en heyecan verici an’ını yaşamak üzereyim…
Saat yaklaşık 23:40…
Büyük salonun kapıya yakın bir duvarının önünde birdenbire durdum. O andaki hislerimi, bilhassa aradan bu kadar seneler geçtikten sonra, anlatmama imkân yok. Yalnız orada, kürk mantolu bir kadın portresinin önünde, mıhlanmış gibi durduğumu hatırlıyorum. Resimleri seyredip geçenler, vücutlarıyla beni sağa sola itiyorlar, fakat ben olduğum yerden
Sayfa 50 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Artık gidiyorum. Beni uğurlayın kardeşlerim! Hepinize eğilerek, ayrılıyorum. İşte kapımın anahtarlarını geri veriyor- ve evim, üstündeki bütün haklarımı bırakıyorum. Yalnız sizin son ve nazik sözlerinizi bekliyorum. Uzun zaman komşuluk ettik, fakat verebildiğimden çok aldım. Şimdi gün ağardı, karanlık köşemi aydınlatan lamba söndü. Bir davet geldi ve ben yol için hazırım. Bu ayrılış gününde bana açık baht temenni edin, arkadaşlarım! Şafağın sökmesiyle sema aydınlandı, benim yolum güzel bir manzara arz ediyor. Beraberimde ne götüreceğimi sormayın, seyahatime boş eller ve muntazır bir kalple çıkıyorum.
Sayfa 43 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Adamın biri durumundan çok şikâyetçiymiş. 'Çalışıyorum, didiniyorum ama bir türlü zengin olamıyorum, evlenemiyorum' dermiş. Sonunda durumuna bir çare bulmak için uzak bir köydeki Bilge'ye gitmeye karar vermiş. Başlamış yolculuğa: Dağda ilerlerken bir kurda rastlamış. Kurt, bir deri bir kemik zar zor duruyormuş ayakta. Adamın yanına yaklaşmış
Artık gidiyorum. Beni uğurlayın kardeşlerim! Hepinize eğilerek ayrılıyorum.
İşte kapımın anahtarlarını geri veriyor - ve evim, üstündeki bütün haklarımı bırakıyorum. Yalnız sizin son ve nazik sözlerinizi bekliyorum.
Uzun zaman komşuluk ettik, fakat verebildiğimden çok aldım. Şimdi gün ağardı. Karanlık köşemi aydınlatan lâmba söndü.
Bir dâvet geldi ve ben yol için hazırım.
Bu ayrılış gününde bana açık baht temenni edin, arkadaşlarım! Şafağın sökmesiyle sema aydınlandı, benim yolum güzel bir manzara arz ediyor.
Beraberimde ne götüreceğimi sormayın, seyahatime boş eller ve muntazır bir kalple çıkıyorum.
Düğün çelengini takınacağım. Benim elbisem, seyyahın güvez renkli elbisesinden değildir ve yolda tehlikeler olmakla beraber içimde hiçbir korku yoktur.
Yolculuğun bittiği ve hükümdarın bahçe kapısından fecir nağmelerinin kederli musikisi yükseldiği zaman akşam yıldızı doğacak.
youtu.be/kIYv4bpCPSw
Sayfa 43 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Bazen herşey okunduğu gibi yaşanmaz..
"Hoşça kal" derken bir insan aslında şunu söylemek istiyordur:
bak gidiyorum ben, bir daha ben sende olmıycam, gidiyim mi?
Aslında "Hoşça kal." Cümlesi bir temenni cümlesi değildir hassas kalpler için, "gidicem bak ama gidemiyorum"
anlamı da taşır.
Bazı kişilerin yorumları, iletileri ve paylaşımları çok hoşuma gidiyor. "Kesin takip etmeliyim" diye düşünüp sayfalarına gidiyorum.. Bir de ne göreyim zaten takip etmekteymişim:) O an takibimi defalarca geri alıp yeniden ve yeniden takip edesim geliyor içimden :)
Zevklerimdeki tutarlılığımdan dolayı kendimi, kalitelerindeki tutarlılığından ötürü de ismini vermek istemediğim nice saygıdeğer arkadaşımı tebrik eder, paylaşımlarının devam etmesini gönülden temenni ederim :)
Artık gidiyorum. Beni uğurlayın kardeşlerim! Hepinize eğilerek, ayrılıyorum.
İşte kapımın anahtarlarını geri veriyor - ve evim, üstündeki bütün haklarımı bırakıyorum. Yalnız sizin son ve nazik sözlerinizi bekliyorum.
Uzun zaman komşuluk ettik, fakat verebildiğimden çok aldım. Şimdi gün ağardı, karanlık köşemi aydınlatan lamba söndü. Bir davet geldi ve ben yol için hazırım.
Bu ayrılış gününde bana açık baht temenni edin, arkadaşlarım! Şafağın sökmesiyle sema aydınlandı, benim yolum güzel bir manzara arz ediyor.
Beraberimde ne götüreceğimi sormayın, seyahatime boş eller ve muntazır bir kalple çıkıyorum.
Düğün çelengini takınacağım. Benim elbisem, seyyahın güvez renkli elbisesinden değildir ve yolda tehlikeler olmakla beraber içimde hiçbir korku yoktur.
Yolculuğun bittiği ve hükümdarın bahçe kapısından fecir nağmelerinin yükseldiği zaman akşam yıldızı doğacak.
Sayfa 43Kitabı okudu
Son Veda
Artık özlemiyorum seni, nefretim de yok. Aslında her şey sen olmaktan çıktı. Sen koca bir hiçliğe gömülürken, ben her şeyimi kaybettim. Özlediğim artık sen değilsin, ben kendimi özlüyorum. Kaybettiğim artık sen değilsin, ben gittikçe kayboluyorum. İnan her şey senden çıktı. Konunun artık seninle bir alakası bile kalmadı. Ben, kendimi yollarda, hiç
