tenhâ hıçkırıklar
gel artık, ağlayanın inleyen tahtında kal
gör ki, nasıl taşırmış sensizliği bir hamal
Sayfa 10 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
tenhâ hıçkırıklar
Derûnî âlemini bilemez kimse senin
Öfkeye karşı sükûn, kahra ziyânsın güzel
Tende zerre olsan da, canda cihânsın sen
Sayfa 129Kitabı okudu
Sokaklar
Yolumu şaşırdım
Karanlık bir gecede
Dar sokaklar arasında
Tenha mı tenha bir caddede
Havlayan köpek sesleri
Sarhoş serserilerin kahkahaları
Korkarak atan kalbim
Boşuna çırpınan bedenim
Geçiyorum her sokaktan tekrar tekrar
Ve giriyorum yine bir çıkmaza
Çöküyorum bir duvar dibine
Düşüyorum umutsuzluk nehrine
Akmaya başlıyor gözyaşları
Yankılanıyor hıçkırıklar
Beni titreten rüzgar
Uğuldayan sesler
Kararan düşünceler
Karanlığa düşen zihnim
Ve kimsesizliğin verdiği korku
Zeynep S.
tenhâ hıçkırıklar
tutuşan saçlarından irin akar gecenin
alamaz göklerinden kimse rüyanı senin
rüzgâr umut arıyor saçının tellerinde
gizem hâla hicranlı bir bahar ellerinde
Sayfa 9 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
tenhâ hıçkırıklar
varlık ne yârdır bize, ne de düşmandır elem
dudaklarından alır mürekkebini kalem
Sayfa 11 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
IX
Evime hür, başın dik olarak,
Evimin kadını olarak gir
(Aynı şiirden)
Liza’nın önünde şaşkın, bitkin, iğrenç derecede bozulmuş bir halde duruyordum; galiba bir yandan gülümsüyor, bir yandan da tıpkı önceden, can sıkıntıları arasında düşündüğüm gibi pamuklu, hırpani sabahlığının önünü kavuşturmaya çalışıyordum. Apollon bir iki dakika durduktan
