İşte bu noktada aklıma soytarılık geldi.
Bu, benim insanlara son yakınlaşma çabamdı. İnsanların beni dibine kadar dehşete düşürmesine rağmen onlardan ne yaparsam yapayım kopamıyor gibiydim. Böylelikle, "soytarımla" birlikte insanlarla bir noktada bağ kurmayı başardım
Görünürde her zaman gülümsüyor olsam da içeride çaresiz bir mücadeleyle debeleniyordum, bir ipte yürüyordum, ter içindeydim, onları eğlendirdikçe felaket ihtimali her an yaklaşıyordu.
İsyan!
RİCA EDİYORUM HERKES SONUNA KADAR OKUSUN!
Öncelikle; Bana uygulamada destek verdiğini her fırsatta dile getiren kim varsa, bu iletiyi profilinde paylaşmasını ŞİDDETLE rica ediyorum!
Bu benim için çok önemli! Herkes verdiği destek kadar benden değer görecek, kusura bakmayın.
Şimdi, UYGULAMA YÖNETİCİLERİ SİZE SESLENİYORUM!
Statükocu bir anlayışınız
Birisi bizim için gerçekten değerliyse, bunu ondan suçmuş gibi gizlemeliyiz!
