Dursun kef-i hükmünde terâzû-yı adâlet,
Havfın var ise mahkeme-i rûz-ı cezâdan.
Kararlarında adalet terazisi elinde olsun,
Eğer mahşer gününde hesap vermekten korkuyorsan.
"Her âkıle bir derd bu âlemde mukarrer,
Râhat yaşamış var mı gürûh-ı ukalâdan?
Halletmediler bu lûgazın sırrını kimse,
Bin kâfile geçti hükemâdan, fuzalâdan."
*****
Bu dünyada, her akıllı kişinin başında bir dert olmasına hükmedilmiştir,
Hiç akıllı insanlar topluluğundan olan rahat yaşamış biri var mı?
Bu bilmecenin sırrını hiç kimse çözemedi,
Bu dünyadan binlerce faziletli kişi ve bilgin geçti [de].
Her âkıle bir dert bu âlemde mukarrer,
Rahat yaşamış var mı güruh-i ukalâdan.
Halletmediler bu lûgazın sırrını kimse
Bin kafile geçti hükemadan, fuzalâdan.
Kıl san'at-ı üstadı tahayyürle temaşa,
Dem urma eğer ârif isen çünüçirâdan.
Sayfa 27 - Bu alemde her akıllıya bir dert mukarrerdir. Akıllı insanlardan acaba hiç arahat yaşamış var mıdır? Şimdiye kadar, alimlerden, filozoflardan bin kafile gelip geçtiği halde bu bilmeceyi kimse halletmemiştir. Eğer arif isen üstadın sanatını hayretle temaşa Kitabı okudu
Galip, zebunu kaidedir eylemek telef,
Yerde, havada, bahrde, cari bu gîrüdar!
Sayfa 10 - Kuvvetlinin zayıfı telef etmesi kaidedir. Yerde, havada, denizde bu savaş caridir.Kitabı okudu
Gûya içinde âdem-i âvâre dânedir.
Mânend-i div beççelerin iltikam eder.
Köhne ribat-i dehr acep âşiyanedir!
Tahkik olunsa nakş-ı temasîi-l kâinat
Ya hâb ü ya hayal ü yahut bir fesanedir.
Müncer olur ümur-i cihan bir nihayete;
Sayfın şitaya meyli baharın hazanedir.
Sayfa 3 - Mânend-i div: dev gibi. Beççe: insan ve hayvan yavrusu. İltikam: yutmak. Dehr: zaman, dünya. Temasil: timsaller. Hab: uyku. Ü: ve. Fesane: efsane. Müncer: bir neticeye varan. Ümur-i cihan: cihanın işleri. Şita: kış.Kitabı okudu
"Âsûde olam dersen eger gelme cihâne
Meydâne düşen kurtulamaz seng-i kazâdan"
(Eğer rahat olayım dersen, şu dünyaya gelme; çünkü, meydana düşen kaza taşından kurtulamaz, yani şu dünyaya gelen birisi onun sıkıntılarından kurtulup, mutlak anlamda rahata eremez.)
