Güller gülerken bülbülün ömrü inleyerek geçer,
Hasta can çekişirken doktor ücret ister
Herkes kendi nefsinin ölçütlerine uyarak,
Aklınca somut bir tanrı diler.
Bir yerde ki yok nağmeni takdîr edecek gûş,
Tazyî-i nefes eyleme, tebdîl-i makâm et.
(Bulunduğun yerde sözünü takdir edecek kulak yoksa; nefesini boşa tüketme, mekanını değiştir.)
Terkib-i Bend/12-4
Bir gün gelecek sen de perişan olacaksın
Ey gonce bu cem'iyyeti her dem mi sanırsın
,
Bilmem ki muktezâ-yı nizâm-ı cihân mıdır?
Dâim cihânda câhil olur mes'adet-nümûn!
/..Bilmem dünyanın düzeninin gereği midir,
Hayatta hep cahiller saadet içindedir..\
...~...
Sırmalı altın semer vursan da eşek yine eşektir.
Fani dünyada incinmek istemiyorsan,
Kimseyi incitmeyecek şekilde hareket et.
Ziya Paşa, özellikle lise dönemlerimde neredeyse idolüm diyebileceğim, beyitlerinin çoğunu ezbere bildiğim benim için yeri ayrı olan bir şahsiyet. Tanzimat döneminde birçok eser vermiş, Türk Edebiyatının öncülerinden aynı zamanda Osmanlı devletinde önemli kademelere yükselmiş bir fikir adamı ve şairdir. 
İbrahim Şinasi ve 
Namık Kemal ile birlikte Osmanlıcılık akımının savunucusu olmuştur.
Bu kitabında hayata karşı bir sorgulama hem de yaşadığı devirdeki devlet meselelerine dair tenkit - dönem eleştirisi - söz konusudur. Felsefe-Düşünce altyapılı bir şiir kitabı olduğunu söyleyebilirim.
Ne yazık ki Ziya Paşa'yı bilmeyen, tanımayan birçok insan var. Kesinlikle okunması bilinmesi gereken edebiyat tarihimizde önemli bir figür.
❝
Tercî-i Bend Terkîb-i Bend❞
Bir yerde melodini takdir edecek kulak yoksa
Nefesini boşuna tüketme, mekânını değiştir.
Bizleri görüp de akıllıyız sanma,
Biz, akıllı sıfatında bir sürü budalayız.
Nush ile yola gelmeyeni itmeli tekdir
Tekdir ile uslanmayanın hakkı kötekdir
Dünyayı arasan insanlığın binde birini bulamazsın,
İnsan görünen eşekleri insan mı sanırsın?
● ZİYA PAŞA (1825-1880) ●
