"Theatron" ile kastedilen, "manzara seyr'edilen yer'dir"; ve "manzara seyir yer'i".
"Theatron", "matafora" yoluyla tesis edilir.
"Matafora", "theatron'u" ve bu itibarla da "theatron'da, theoria'yı mümkün kılan
Sayfa 14 - Cedit Neşriyat, Ankara, 2008, 1. Giriş
Riya, Şirk, İhlâs
“İnsanlardan dolayı ameli terk etmek riyadır. İnsanlardan dolayı amel etmek şirktir. İhlâs ise, Allah’ın seni bu ikisinden korumasıdır.”
Es-Seyyidü’l-Celîl Ebû Ali Fudayl b. İyâd
İlk Kaynak: Kuşeyrî Risâlesi
Bilmelisin ki, gıybet, gıybeti yapan kimseye haram olduğu gibi, onu dinleyen ve onu onaylayan kimseye de aynı şekilde haramdır. Gıybet etmeye başlayan birisini işittiği zaman kişinin -kesin olarak başına bir zarar gelmesinden korkmuyorsa- hemen onu engellemesi gerekir. Eğer kesin olarak başına bir zarar gelmesinden korkuyorsa, o zaman kalbi ile bu işi inkâr etmesi ve imkân bulabiliyorsa hemen o meclisi terk etmesi zorunludur. Şayet dili ile gıybeti reddetmeye veya kesmeye gücü varsa hemen yapmalıdır. Güç yetirdiği halde bunu yapmazsa günaha girmiş olur.
XIX. ve XX. yüzyıllar genelde İslâm özellikle de hadisle ilgili oryantalist çalışmaların yoğun olduğu bir dönemdir. Bu asırlarda yaklaşık altı yüz civarında oryantalist, telif, tercüme, neşir, ansiklopedi maddesi olmak üzere iki bine yakın çalışma yapmıştır. Bu dönemde oryantalist hadis anlayışının temelini Ignaz Goldziher atmış, Joseph Schacht ve
Müslümanların oryantalist hadis çalışmaları hakkında yaptıkları değerlendirme faaliyetlerinin 1950 yılından sonra gerçekleştiği ve giderek arttığı görülmektedir. Yukarıda ifade edildiği gibi söz konusu tarihten itibaren İslam ülkelerinde birçok üniversite açılmıştır. Ayrıca akademik araştırma yapmak amacıyla Batı üniversitelerine giden Müslüman araştırmacılar bir taraftan oryantalist araştırmalarından istifade ederken diğer taraftan onları değerlendirme ihtiyacı hissetmişlerdir. Bu iki durumun oryantalist hadis araştırmalarının değerlendirilmesinde önemli katkısı olmuştur. Zira yeni yetişen bu Müslüman ilim adamları hem oryantalistlerin eser ve makalelerini farklı dillere tercüme etmekte hem de onların İslâm ve Müslümanlar hakkındaki görüşlerini inceleyerek gerekli tashih ve tenkitler yapmaktaydı.