"Birisi vardı. Sen ona bütün özrünü, bütün içtenliğini ve tüm sevgini gösterecekken ve o kadar zaman da sen ona hazırlanırken, o bunca zaman boyunca seni sever gibi görünüp seni kendisine çekiyordu. Seni beklediğini, seni özlediğini söylüyordu. Böylece sende büyük bir umut yaratıyordu. İşte bu şekilde seni manipüle eden birisi sonra da çıkıp hepsi senin kendi kafanda kurduğun şeyler diyordu. Bu kelimenin tam anlamıyla kötülüğün asıl tanımıydı. Zira başka bir şey değildi. Bir insana daha büyük bir kötülük yapılamazdı. Bekletmek veya terketmek bile değildi asıl kötü olan. En fecisi, en fenası insanın umutlarıyla oynayıp onu öylece kandırıp sonra da yüzüstü bırakmaktı. Bu gerçekten de olağanüstü bir kötülüktü. İyi bir yüreği olan bir insan asla böyle bir şey yapmazdı, yapamazdı." (Martin'den)