Yine bir şiire fall in love.
Ölmek, uyumak sadece!
Düşünün ki uyumakla yalnız
Bitebilir bütün acıları yüreğin,
Çektiği bütün kahırlar insanoğlunun.
Uyumak, ama düş görebilirsin uykuda, o kötü.
Çünkü, o ölüm uykularında
Sıyrıldığımız zaman yaşamak kaygısından
Ne düşler görebilir insan, düşünmeli bunu.
Bu düşüncedir felaketleri yaşanır yapan.
Yoksa kim dayanabilir zamanın
Ölmek uyumaktır sadece !
Düşünün ki sadece uyumakla bitebilir bütün acıları yüreğin...
Çektiği bütün kahırları insanoğlunun.
İşte bu düşünce bize uzun yaşamayı cehennem eden...
Yoksa kim dayanabilir zamanın kırbacına ?
Zorbanın kahrına, gururun çiğnenmesine.
Sevginin kepaze edilmesine
Kanunların bu kadar yavaş, yüzsüzlüğün bu kadar çabuk yürümesine, kötülere kul olmasının iyi insanın.
Bir bıçak saplayıp göğsüne kurtulmak varken !
Kim ister bütün bunları yaşamak.
Ağır bir hayatın altında inleyip terlemek...
NAZIM HİKMET
Kim dayanabilir zamanın kırbacına ?
Zorbanın kahrına , gururun çiğnenmesine,
Sevginin kepaze edilmesine,
Kanunların bu kadar yavaş olmasına
Yüzsüzlüğün bu kadar çabuk yürümesine.
Kötülere kul olmasına iyi insanın
Bir bıçak saplayıp göğsüne kurtulmak varken,
Kim ister bütün bunlara katlanmak
Ağır bir hayatın altında inleyip terlemek,
Ölümden sonraki bir şeyden korkmasa,
O kimsenin gidip de dönmediği bilinmez dünya ürkütmese yüreğini...
Ölmek , uyumak sadece ! Düşünün ki uyumakla yalnız bitebilir bütün acıları yüreğin,
Çektiği bütün kahırlar insanoğlunun.
Uyumak , ama düş görebilirsin uykuda, o kötü !
Çünkü o ölüm uykularında,
Sıyrıldığımız zaman yaşamak kaygısından ,
Ne düşler görebilir insan , düşünmeli bunu .
Bu düşüncedir uzun yaşamayı cehennem eden .
Kim dayanabilir zamanın kırbacına?
Zorbanın kahrına, gururunun çiğnenmesine,
Sevgisinin kepaze edilmesine ,
Kanunların bu kadar yavaş
Yüzsüzlüğün bu kadar çabuk yürümesine .
Kötülere kul olmasına iyi insanın
Bir bıçak saplayıp göğsüne kurtulmak varken,
Kim ister bunlara katlanmak
Ağır bir hayatın altında inleyip terlemek,
Ölümden sonraki bir şeyden korkmasa,
O kimsenin gidip de dönmediği bilinmez dünya
Ürkütmese yüreğini?
Bilmediğimiz belalara atılmaktansa
Çektiklerine razı etmese insanı?
Bilinç böyle korkak ediyor hepimizi.
Sayfa 72
William Shakespeare
Kim dayanabilir zamanın kırbacına?
Zorbanın kahrına, gururunun çiğnenmesine,
Sevgisinin kepaze edilmesine,
Kanunların bu kadar yavaş
Yüzsüzlüğün bu kadar çabuk yürümesine.
Kötülere kul olmasına iyi insanın
Bir bıçak saplayıp göğsüne kurtulmak varken?
Kim ister bütün bunlara katlanmak
Ağır bir hayatın altında inleyip terlemek.
Ölümden sonraki bir şeyden korkmasa,
O kimsenin gidip de dönmediği bilinmez dünya
Ürkütmese yüreğini?
Bilmediğimiz belalara atılmaktansa
Çektiklerine razı etmese insanı?
Olmak ya da Olmamak...
Olmak ya da olmamak, işte bütün mesele bu!
Düşüncemizin katlanması mı güzel
Zalim kaderin yumruklarına, oklarına
Yoksa diretip bela denizlerine karşı
Dur, yeter demesi mi?
Ölmek, uyumak sadece!
Düşünün ki uyumakla yalnız
Bitebilir bütün acıları yüreğin,
Çektiği bütün kahırlar insanoğlunun.
Uyumak, ama düş görebilirsin uykuda, o kötü.
Çünkü, o ölüm