Psikanalitik eleştirinin tüm tarzı, önerisel de olsa, bir tür ego ve bilinçaltıyla kabaca eşgüdüm içinde olan basitleştirici bir biçim/içerik ikiliği içerir.
Eğer içimizde Hukuk’u isteyen bir şey varsa, onun küçük düşürülmesine sevinen bir şey de vardır. Trajedi ilk güdüye verilen addır, komedi de ikincisine.