Podcast Notlar
Felsefi olarak iki terimi-Aktüel ve Potansiyel- inceleyecek ve bunları kendi hayatımıza uyarlayıp refleksiyonda bulunacak olursak; aktüel bizim şuan ki halimizi temsil eder. Kısaca betimleyecek olursak dışardan bakan birinin meşe odununda gördüğü şey aktüeldir yani hali hazırda şimdidir. Potansiyelse bizim olası olabileceğimiz ve gelebileceğimiz noktalar silsilesidir. Tekrardan kısaca betimleyecek olursak meşe odununa bakan birinin masa, sandalye vs ondan olabilecekleri görmesidir. Bir girişimci çevresine baktığında aktüel olmaktan çok potansiyel gözlerle etrafında ki olayları incelemeli, insanları buna göre değerlendirmelidir. İyi bir lider de aynı şekilde insanlara potansiyel bakış açısıyla bakmalıdır.
Maksimum verim ancak bu şekilde sağlanabilecektir.
Tersine çevirme durumuna gelecek olursak; özellikle insan ilişkilerinde, bir sorundan yola çıkacak olursak; bu sorunda onun suçu ne diye sormak yerine, bu noktaya gelme durumunda benim payım ne diye sormak ve bunu ilk aşamada yapmak, sorun çözmek anlamında oldukça başarılı olacaktır.
Her şey başa sarmamalıydı , yeni çareler bulmalı yeni yollara başvurmalıydım
Akışın tersine gitmeli herkesin imkansız dediğini gerçeğe dönüştürmeliydim ... Bunun için de tek bir şeye ihtiyacım vardı : UMUT
Zen’e yöneltilen otoriterlik benzeri bir diğer suçlama da törenselliğe
yöneliktir. Zen bazen gerçekten de, haklı olarak, çok törensel
görünür, zira pek çok tören içerir. Ama aynı zamanda her türlü
törenselliğe karşı en acımasız saldırı olarak da görülebilir. Zen’deki
bu çarpıklığı en iyi biçimde ortadan kaldırma işini de yine Hui-neng
Ali Hocam muazzam açıklamış
Matematik profesörü Ali Nesin’ in, köşe yazarı Abbas Güçlü’ye yazdığı mektup:
"Sayın Abbas Güçlü ...
Bugünkü yazınızda şöyle bir pasaj vardı: Gelelim hemen her öğrencinin belalısı durumundaki Matematik dersine İlkokuldan üniversiteyi bitirinceye kadar Matematik ile aram hiç iyi olmadı. İkmale bile kalmadan hep geçer not aldım ama her
Sarıl Bana
Bu yaşa geldim içimde bir çocuk hâlâ
Sevgiler bekliyor sürekli senden,
İnsanın bir yanı nedense hep eksik
Ve o eksiği tamamlayayım derken,
Var olan aşınıyor azar azar zamanla.
Anamın bıraktığı yerden sarıl bana.
Anıların kar topluyor inceden,
Bir yorgan gibi geçmişimin üstüne.
Ama yine de unutuş değil bu,
Sızlatıyor sensizliği tersine.
Senin kim olduğunu bile bilmezken.
Sevgiden caydığım yerde darıl bana.
Metin Altıok
Bu yaşa geldim içimde bir çocuk hâlâ
Sevgiler bekliyor sürekli senden.
İnsanın bir yanı nedense hep eksik
Ve o eksiği tamamlayayım derken,
Var olan aşınıyor azar azar zamanla.
Anamın bıraktığı yerden sarıl bana.
Anılarım kar topluyor inceden,
Bir yorgan gibi geçmişimin üstüne.
Ama yine de unutuş değil bu,
Sızlatıyor sensizliği tersine.
Senin kim olduğunu bile bilmezken.
Sevgiden caydığım yerde darıl bana.
| Metin ALTIOK