İp koparsa ne imâme kalır ne de tane
Cübbesinin iç astarına dikilmiş cebinden bir tesbih çıkardı Şeyh Kirmânî. Bir kaç kez sıktı sağ avcunda ,kokladı derince bir nefes çekti içine.
Sonra birden diğer eliyle Ahî Evran'nın sağ elini tuttu. "Bu tesbih" dedi ,"Şeyh Muhyiddin Arabi'nin tesbihidir.Kendi elleriyle gül ağacından yapmıştır. Gayrı senindir." dedi.
Işte bu tesbih gibi birlik olacağız ki dağılmayalım. Bizi bir tutan imanımızdır.
Aynı bu tesbihteki taneleri tutan aha şu bağırlarını delip geçen ip gibi.
O koparsa ne imame kalır ne de tane.
Tesbih dağılır"...
Sayfa 116Kitabı okudu
Şems-i Tebrizi'ye 1.Mektuptan..
Düşüncelerim, ipliği kopan tesbih taneleri gibi dağılıveriyor sensiz. şimdi gözyaşlarımdan inci yapmak isterdim sana, keşke yanımda olsaydın. kelimelerim şelâleleşiyor ne zaman sana dair bir şeyler yazmaya kalksam. yanan alnım, müşfik avuçlarına ne kadar da muhtaç bilemezsin. beni ne kadar ateşe versen de, hiçbir hatıramız küllenemez, bunu bilesin. zümrüd-ü anka gibi kendi külümden doğar ve katar katar turnalar gibi kanat vurarak, yine revan olurum yollarına!
Mevlana Celaleddin-i Rumi
"Bana kalırsa filim biraz karışıktı, bazı yerini anlamadım. "
Tehlikeli Oyunlar
. . .
Ne cümlelerle özetlenebilecek ne de üstüne konuşulmadan geçebilecek bir kitapmış Tehlikeli Oyunlar. Her cümlenin yeni bir keşfi, yeni bir dünyası var. Dağılmış, toplanmayı bekleyen tesbih taneleri gibi yalnızkende güzel, her şey toplanıp birleştiğinde ayrı bir güzel. Evet yine bir karakterle dost oldum canım Hikmet, tekrar buluşmak ve seni anlayabilmek dileğiyle.
Olayları, durumları tesbih taneleri gibi sıraya sokan şey zaman değil arzudur.Arzu olmazsa cümlenin bütün ögeleri karışır.
Arka arkaya bir yığın seviyorumu dizdiğim için yine bana darılma, dervişin fikri neyse zikri de odur.
Ben dervişim sen benim fikrimsin, ben kitabım sen benim yazımsın, ben orkestrayım sen benim sesimsin, ben şimşeğim sen benim ışığımsın, ben insanım sen benim ihtiraslarım, sevinçlerim, ümitlerim, kederlerim, işim, alnımın teri, ellerimin kudreti ve yüreğimin sevdasısın.
Bak yine bir yığın seni ve beni arka arkaya tesbih taneleri gibi dizdim, bana darılma. Aklımda ne varsa parmaklarım onu yazıyor. Aklımda sen varsın, kabahat benim mi, parmaklarımın mı?
Seni, tabiatı sevdiğim gibi de seviyorum. Tabiatın her mevsimi nasıl güzelse, sen de öyle güzelsin ve güzel kalacaksın.
Tesbih Taneleri Gibidir Etrafındakiler. Kimini Sevdiğin İçin Çekersin, Kimini Sevdiğinin Hatırına Çekersin.
Şu seccademin üzerine dökülen yaşlar. Tesbih taneleri, dilimdeki ayetler... Seher vakti uyanışlarım. Sığınmalarım...
Ya Sen'i bilmeseydim. Kim tutardı ruhumun ellerinden?
#rüveyda
Reyhan Güneş
Siz Aşktan Ne Anlarsınız Bayım?
Allah'la samimi oldum geçen üç yıl boyunca
Havı dökülmüş yerlerine yüzümün
Büyük bir aşk yamadım
Hayır
Yüzüme nur inmedi, yüzüm nura indi bayım
Gözyaşlarım bitse tesbih taneleri vardı
Tesbih taneleri bitse göz yaşlarım...
Saydım, insanın doksan dokuz tane yalnızlığı vardı.
Aşk diyorsunuz ya
Ben istemenin Allahını bilirim bayım!
Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca
Sayfa 35 - Metis yayınları
Çok anlatacağım şey var aslında sana. Tam başlayacağım söze düğümleniyor boğazımda sözcükler dizi dizi ,tesbih taneleri gibi.
Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca
Alt katında uyumayı bir ranzanin
Üst katında çocukluğum...
Kağıttan gemiler yaptım kalbimden
Ki hiçbiri karşıya ulaşmazdi.
Aşk diyorsunuz
Kibar(limani)olanın aşkı olmaz ki bayım!!
Allah'tan samimi oldum geçen üç yıl boyunca
Hadi dökülmüş yerlerine yüzümün
Büyük bir aşk yamadım
Hayır
Yüzüme nur inmedi, yüzüm nura indi bayım
Göz yaşlarım bitse tesbih taneleri vardı
Tesbih taneleri bitse gözyaşlarım...
Saydım, insanin doksan dokuz tane yalnızlığı vardı.
Aşk diyorsunuz ya
Ben istemenin Allahını bilirim bayım!!! 
Didem Madak
İnsanlığın kolektif bilinçdışı dediğimiz, görünmez bir deneyimler kartelası vardır. Kaydedilen yanılgı ve düzelmeler ve düşüşler ve kalkışlar, epigenetik dediğimiz görünmez bir hafıza ipine tesbih taneleri gibi dizilir.
İçini kaybetmek...
Yalnızca hiraya giden yolları değil, hiranın kendisini de kaybetmek...
Etrafı insanlarla çevriliyken dünyayı itip,
girip soluklanabileceği bir yeri olmamak...
Benliğinin diğerlerinin benliğinde karışması,
Öylesine olmak kalabalıklar içinde.
Oysa hira şifa, hira vahiy, hira benim bir adımıma Rabbimin koşarak geldiği.
Ey herkes!
Öyle bir