Medeniyet itibarî olanın egemenliğini getirir. İnsanlar karınlarını doyurmayı değil de "yemek" yemeği düşündükleri, dostluklarını ve düşmanlıklarını dışa vurmayı değil de sabit ve "gayr-i şahsî" davranış kalıplarıyla hareket etmeyi seçtikleri, bilmeyi ve yapmayı birbirinden farklı alanlar saydıkları zaman medenîleşmiş olurlar.