"Öfkelenmem gereken yerde sessiz kalırsam sabırlı, gülmem gereken yerde kendimi tutarsam ölçülü, ağlamam gereken yerde suskun durursam güçlü sayılıyordum. Sükût sahiden altındı. Buna karşılık 'teşekkür ederim' ve 'özür dilerim' ifadelerini bir alışkanlık gibi dilimden hiç düşürmemeliydim. Bu iki ifade, birçok zorluğu atlamamı sağlayan âdeta sihirli birer sözcüktü."
Sayfa 36