Doktorlar, insan adamlardır. Ölecek hastaların anasına, babasına çok hilm ve şefkatle muamele etmeye alışmışlardır. Ölüm yataklarının başında bile onlar için yalancı teselliler icat ederler. Hiç değilse kara haberi biraz daha mülayim kelimelerle söylerler. Onlar, çok iyi bilirler ki, ölmek üzere olan hastaların sahipleri de bir nevi hastalardır. Onlara da tatlılık ve şefkatle muamele etmek lazımdır.
Sayfa 134Kitabı okudu
Güzel birliste okumadıklarımı okuyacağım
1. Schopenhauer : Say yayınları dizisi , İsteme ve Tasarım olarak dünya , aşkın metafiziği ,
2. Rudiger Safranski : Felsefenin yaban yılları( Schopenhauer biyografisi)
3. Nietzsche : Böyle buyurdu zerdüşt, Putların Alacakaranlığında, İyinin ve kötünün ötesinde
4. Soren Kierkegaard : Korku ve Titreme
Ayrılık Günü
Ben nice ayrılıklar gördüm ömrümce
Kuşlar gördüm; kırılmış kolu, kanadı
Ayrı düşmüş sevdiğinden kuşlar gördüm
Hiç bir ayrılık bana bu kadar komadı
Ayrılığın bir ağrıdır vurur şakaklarımda
Bir umuttu beraber yaşlanmak seninle
Oysa ki hayali bile beni uyutmaz iken
Söyle gerçeğiyle nasıl yaşayabilirdim
Benim için teselliler yaşam tarzı oldu ..
Kimi zaman içimde bütün öbür dünya “aracıları”na karşı öldüresiye bir nefret duygusu uyandığında duyulmamış, görülmemiş işkenceler yapmak istiyorum onlara. Bana, azizlerin arasında yaşasaydım hançer taşırdım dedirten bu inanç nedir? Melekler arasında bir Aziz Barthelemy gecesinin zevk vereceğini niçin itiraf etmeyeyim? Bütün bu kaçış fanatiklerini dillerinden asmak ve zambakların içine bırakmak isterdim. Her doğaüstü eğilimi daha doğmadan yok etmek gibi çok basit bir tedbiri alamamak söz konusu olabilir mi bizim için? Bu hastalıklı, dışarıdan gelen gölgeler ve ışıklar, teselliler ve aşkın arzular açlığını tetikleyen ve besleyen tüm cennet pisliklerini niçin kovamıyoruz?
Gitgide soğuyor bu sokaklar, meydanlar. Bu kentin her bir köşesi gitgide soğuyor. Bakışlara siniyor soğuk. Yüzyüze bakışmalardan üşüyoruz artık. herkes bir diğerinin bakışlarındaki serinlikten uzaklaşmaya çalışıyor. Bir parça huzur verecek teselliler yok artık. Duâ cümlelerini hatırlamıyor kent. Sokaklar ışıklandırılıyor, barlar, kafeler, alış-veriş merkezleri, bilboardlar, evler, heryer ama heryer ışıklandırılıyor, bakışlardaki üşüme yine de kaybolmuyor. İnsanların üşüyen ruhlarına ışık da teselli olmuyor. Kaçacak yeri yok kimsenin.
Sayfa 85 - Profil YayıncılıkKitabı okudu
Diyebilseydim
Anladım diyemem ki! Suçluyum Belki ben anlatamadım sana kendimi Tutuştum, yandım da yokluğunda her gece Yine gözyaşlarımla söndürdüm kalbimi Her gün her dakika seni özlerdim Bitmezdi kederim senin yanında bile Susardım, gözlerime baktığın zaman Mermer bir heykelin çaresizliğiyle Oysa neler düşünürdüm sen yokken Sana kavuşunca neler söylemek isterdim Dakikalar bir ışık hızıyla geçerdi Ayrılık başlayınca ben biterdim En kötüsü beni koyup gitmendi O öyle bir yalnızlıktı anlatılmaz Hep yarım kalmış heyecanlar hazlar içinde Biterdi bir kış, geçerdi bir yaz Ve nice yıllar kovalardı birbirini Gözlerimde gitgide büyürdü mesafeler Bütün teselliler uzaklarda kalırdı Bütün çiçekleriyle solardı bahçeler Ne olurdu saadetlerin en büyüğü İşte ellerimde al, diyebilseydim Anlardın, ve hiç gitmezdin, değil mi Bir gün duyduğum gibi kal diyebilseydim.
Copyright © omfkskn.blogspot.com Sitesinden Alındı : omfkskn.blogspot.com/2016/12/diyebil...
Sayfa 1
Kalır be..
Öper dudağında izi değil, kan kalır..
Sarılır sana göğsünde kırık, kaburganda yara kalır..
Seversin, içinde söyleyemediklerin kalır..
Susarsın dilin incinir aklında harfler kalır..
Bir şarkıdır dinlersin, sonuna denk gelirsin yarım kalır..
Merhaba demek istersin, olmaz;sesin eksik kalır..
Bir fotoğrafı denk gelir, o an'a gidersin senden arda küskün bir ceset kalır.
Kokusunu taşıyan bir şey çıkar karşına, gözlerin dolar ağlayamazsın kirpiğinde kalır.
Saçından bir kaç tel bulursun, darağacına ip olur, boynun havada kalır.
Gün olur haberi gelir, yutkunamazsın, adı boğazında kalır..
Bir yerde çıkar karşına selam diyemezsin, gözün gördüğün yerde kalır.
Sesi gelir olmadık bir yerde,ince, tiz..
duyamadıkların yalnız kalır..
Korku olur, uykunda kalır..
Endişe olur, kalbin atmaz hava biter nefesin kalır..
Yol "gitmek gerek" der kaldığından, çıkarsın ayakların gitmez gururun yarım kalır..
Bir başkasında ararsın onda kaybettiğin mutluluğu elin elde, fikrin onda kalır..
Üzülmek fayda etmez,derler..Kim ne derse desin, işitilmez, teselliler lafta kalır..
İçersin elin telefona gider, cesaret edemezsin sarhoşluğun masada kalır..
Gözlerini açarsın sabaha bir "günaydın" hayalde kalır..
Dik durmak istersin, dizlerin titrer "dayanacağım" diretmelerin utanır kalır..
Kalır, ardında bir yerlerde senden geriye kalmamışken hiç bir şey...
Ve sevmişse yürek gerçekten..
biri gider, diğeri "bir ömür" eksik kalır..
Yaşarken "ömrümsün sen" denmişse eğer..
Bir başkasında ararsın onda kaybettiğin mutluluğu elin elde, fikrin onda kalır..
Üzülmek fayda etmez,derler..Kim ne derse desin, işitilmez, teselliler lafta kalır..
İçersin elin telefona gider, cesaret edemezsin sarhoşluğun masada kalır..
Gözlerini açarsın sabaha bir "günaydın" hayalde kalır..
Dik durmak istersin, dizlerin titrer "dayanacağım" diretmelerin utanır kalır..
Kalır, ardında bir yerlerde senden geriye kalmamışken hiç bir şey...
Ve sevmişse yürek gerçekten..
biri gider, diğeri "bir ömür" eksik kalır..