Asa dedi ki: Bir amaca doğru yürüyen insanlara baktığımızda karşımıza iki farklı karakter çıkmaktadır. Birinci karakterdeki insanlar amacına ulaşmak için tehlikeli ama kısa yolu seçer. İkinci karakterdekiler ise tehlikesiz fakat uzun yolu tercih eder. Birinciler şans atına, diğerleri sabra biner. Şans atı hızlıdır ama tökezleyip, düşebilir. Sabır kaplumbağası yavaştır ama asla ayağı tökezlemez. Şans yolcusu kendisi ile hedefi arasındaki zamanı yok etmek ister. Sabır yolcusu ise zamanı hedefine ulaşmada bir araç olarak kullanır.
Sayfa 47
Bir insanı tanımak istersen amacına ve aracına bakmak yeterlidir.
Sayfa 55
Şüphesiz canlı bir toplum, ölülerini yaşatır; ölü bir toplum ise canlılarını öldürür.
Sayfa 69
Aslında okuyucu kendi tecrübeleriyle okur, gözleriyle değil. Düşünce ufkunun genişliği ve insanlık birikimlerinin izin verdiği kadar kitabın derinliklerine dalar. Bu sebeple "Kelile ve Dimne" gibi bir kitaptan, bir çocuğun alacağı ile bir yetişkinin alacağı arasında dağlar kadar fark vardır.
Sayfa 95
İnsan gerçekten daha iyi bir dünyaya doğru mu yürüyor? Yoksa daha iyi bir yarın düşüncesi, ufukları sonsuz olan hayat çölündeki seyrine devam etmesi zaruri bir serap mıdır?
Sayfa 103
Suçlanan birisinin yalan söylemesini anlayabilirim;çünkü bu onun doğal hakkıdır.
Sayfa 22 - Belge YayınlarıKitabı yarım bıraktı
İnsanların alıştıkları hülyalara sarılmaları kesinlikle bütün gerçeklerden daha kuvvetlidir. hayret doğrusu! kendi kendimi yerle bir edemeyeceğimi düşünmek ne delilik! evet bu, yazarların mahrum bırakıldıkları nimetlerden biridir.
Sayfa 48 - şule
Seven bir kadınla tartışmanın faydasız olduğuna yemin ederim.
Sayfa 55 - şule
