"Bir saat bir ömrü değil, bir âlemi yok etmeye kâfi bir zamandır."
"Zaten şu âlemde mahvolmaktan gerçek ne?"
Gençlik unutkandır; yeni aşıklar, kainatı kendi sevgi dairelerinden ibaret görürler.
Tevfik Fikret! kış şiirleri söyle. Yüreğim kızdı. Kafam kızdı.
Sayfa 278 - İletişim Yayınları- 79.baskı, 2016Kitabı okuyor
Kâmil Bey, Tevfik Fikret'in "Sis" şiirini hatırladı. Şair, kocaman bir çocuk gibi, sevdiği şehrin taşına, toprağına öfkelenmiş, onu biraz da haksız yere hırpalamıştı. Oysa İstanbul da bütün öteki şehirler gibi, üzerinde yaşayan insanlar iyi, haklı, güzel işler yaptıkları zaman, böyle kasvetli günlerde bile temizlenip gençleşir... Her yerinde korkaklık, adilik, yeniklik varsa suç onun mu?
Sayfa 104Kitabı okuyor
Ferda senin; senin bu teceddüd, bu inkılâb...
Herşey senin değil mi ki zâten?.. Sen, ey şebâb,
ey şehre-i behîc-i ümîd, işte mağkesin
karşısında: Bir semâ-yi seher, saf o bîsehâb,
ağûş-i lerzedârı açık, bekliyor... Şitâb!
Ey fecr-i handezâd-ı hayât, işte herkesin
enzârı sende; sen ki hayâtın ümidisin,
alnında bir sitâre-i nev, yok, bir âfitâb,
âfâka doğ, önünde şu mâzî-i pürmihen
sönsün müebbeden.
