HAN-I YAĞMA
Verir zavallı memleket, verir ne varsa; malını,
Vücüdunu, hayatını, ümidini, hayalini;
Hemen yutun, düşünmeyin haramını, helalini.
Bu harmanın gelir sonu, kapıştırın giderayak:
Yiyin efendiler, yiyin;
Doyunca, tıksırınca, patlayıncaya kadar yiyin!
Tevfik Fikret
Tevfik Fikret
.... Fakat sakın çekinmeyin, yiyin, yutun, hapır hapır.
Yiyin efendiler, yiyin; bu han-ı iştiha sizin;
Doyunca, tıksırınca, patlayıncaya kadar yiyin!
Efendiler!Pek açsınız, bu çehrenizde bellidir;
Yiyin, yemezseniz bugün, yarın kalır mı, kim bilir?.....
(han-ı yağma şiirinden)
Allah ŞAHADETLERİNİ kabul etsin.
MEKANLARI CENNET OLSUN
2015-2016-2017 YILI TEMMUZ AYINDAN
BERİ 1170 VATAN EVLADI ŞEHADETE ERDİ
1-ŞEHİT POLİS MEMURU BÜNYAMİN TORĞUT
2-ŞEHİT POLİS MEMURU OKAN ACAR
3-ŞEHİT POLİS MEMURU FEYYAZ YUMUŞAK
4-ŞEHİT UZMAN ONBAŞI MÜSELLİM ÜNAL
5-ŞEHİT ASTSUBAY MEHMET YALÇIN NANE
6-ŞEHİT POLİS MEMURU TANSU AYDIN
7-ŞEHİT ASTSUBAY İSMAİL YAVUZ
8-ŞEHİT UZMAN
DİTMEK - DİDİKLEMEK
DİTMEK
1- Yün, pamuk gibi şeyleri tellere ayırarak kabartmak.
2- Elle çok küçük parçalara ayırmak.
DİDİKLEMEK
1- Çekiştirerek veya ısırarak parçalamak, gagalamak.
2- Bir yerin veya bir şeyin içindeki eşyayı karıştırarak aramak, araştırmak.
3- (mecaz) Bir konuyu bütün ayrıntılarıyla gözden geçirmek, iyice araştırmak.
4- (mecaz) Huzursuzluk vermek, sıkıntıya sokmak.
DİDİNMEK
Büyük bir gayret sarfederek, çırpınarak durmadan çalışmak, çabalamak, uğraşmak.
---------------
Tevfik Fikret "Ferda" adlı şiirinde gençlere şöyle mesaj veriyor:
"Uğraş, didin, düşün, ara, bul, koş, atıl, bağır;
Durmak zamanı geçti, çalışmak zamanıdır!"
Zaman durmak zamanı değil ey insan, bu zamanda çalışmak gerek her zaman. Kalk ve uğraş bul kendine. Hayatın boyunca didin, durmadan düşün, akıllı ol ve ara, aradığını bul ve ona doğru koş. Bulduğun zaman al onu ve dünyaya haykır insanlığı.
Yiyin efendiler yiyin, bu hân-ı iştihâ sizin. Doyunca, tıksırınca, çatlayıncaya kadar yiyin!”
Kızlarını okutmayan millet, oğullarını manevi öksüzlüğe mahkum etmiştir.
Tevfik Fikret
KUŞLARLA
Kuşlar uçar,
Ben koşarım."
Onların kanatları var,
Benim kanadım kollarım.
Kuşlar kanadını çırpar,
Ben de kolumu sallarım.
Uçun kuşlar, uçun kuşlar,
Hepinizle yarışım var.
Tevfik Fikret
"Şüphe, bir Aydınlığa doğru koşmaktır,
Şüphe etmek, akıllı insanlar için haktır!”
.
(Tevfik Fikret, Tarih-i Kadîm, 2019, s. 268)
Âkif, hisli bir yürekmiş; N.Fâzıl, fikir çilesi çekmiş; Nâzım Hikmet, Türkçe'yi şiiriyle taçlandırmış; Tevfik Fikret, tek başına bir ekolmüş; Hâmit, şiirin esnek kanatlarıyla uçmuş; Hâşim, şiiri gözünden bile kıskanmış; Garip Akımı, şiirde çığır açmış; İkinci Yeni, şiiri esâretten kurtarmış; Karakoç, modernle geleneği terkip eden mısralar yazmış... Peki, o hâlde sorarlar adama: Sen, papağanlıktan başka ne yaptın, şiire ne kazandırdın?.. Değil şiirlerini, isimlerini bile anarken ürperen tüylerin sahibi sen; Türk şiirinin istikbâli uğrunda, hangi nesillerin tüylerini amuda kaldıran yeniliği getirdin?..