Koşan elbet varır, düsen kalkar , kara taştan su damla damla akar birikir , sonunda bir gümüş göl olur , Arayan hakkı en Sonunda Bulur ...
Teyfik Fikret...
Sen aşkı çiçek böcek sanmışsın,
Teyfik FİKRET aile yaşamına son derece bağlıydı. Bütün yüreğini eşine vermişti. Bir gece bile eşini bırakıp konukluğa gitmemiş olduğunu sanıyorum.
Bu duygusunu çocukluk sayılacak bı dereceye vardırmıstı. Bazen yan yana geldiğimiz zaman Fikret'ın birdenbire gülümseyerek yer değiştirdiğini ve beni sağına aldığını görürdüm. Bakişlarimiz karşılaşır, karşılıklı gülüşürdük.
"Anladım affedersin" der takılırdım.
Sol yanda kalp vardı ve kalbi bütünüyle eşinindi. Yürek tarifina kimsenin geçmemesi gerekirdi. Fikret bı kez bunu açıklamıştı anacak , doğallıkla herkesin yanında ve herkese söyleyemezdi.
Doğruluk dilde, yok dudaklarda; hayır ayaklarda, şer kucaklarda. Teyfik Fikret
Ümidimiz bu: Ölürsek de biz, yaşar mutlaka,
Vatan sizinle, şu zindan karanlığından uzak!
Teyfik Fikret
