Sevmek mi ihtiyaç, sevilmek mi?
Sevgi bir ihtiyaç, hem de temel bir ihtiyaçtır. Ancak toplumdaki anlayışın hilafına "sevilmek" olarak değil "sevmek" olarak davranışta tezahür eder. Yani insan sevilmeye değil, sevmeye muhtaçtır. Zira insanın tanrısal yönü (ruh) ancak sevmek hasleti ile gelişim gösterebilir. Sevilmek arzusu ise bu yönün gelişimindeki en büyük engeldir. Çünkü insanı kibre yahut hedonist bir karaktere dönüştürebilme kudretine sahiptir ve çoğu zaman da bu gücünü kullanır.
Bu yüzden insan, kendisini sevecek bir dost bulduğunda değil; kendisinin sevebileceği bir dost (sevgili) bulduğunda hakikate erer. Çünkü böylece sevgi taşacak (sudur) imkanı bulmuş ve insan bir'i sevmekten, birlik'i sevebilme istidadına kavuşturmuştur.
Bu kavuşma, rahmani edimin cismani suretteki en yetkin tecellisidir. Bu haseple sevilmek değil, sevmek insan ruhunun en temel ihtiyacıdır.
(Not: ruh doğası gereği tanrısal olana kavuşmak ister.)
••
İfade edilmemiş duygular asla ölmez; sadece diri diri gömülür ve sonradan daha korkunç şekilde tezahür ederler.
••
Sayfa 19Kitabı okudu
Her satırı, her gün hafızalara canlı kalmalı !
“Ey Türk gençliği!
Birinci vazifen, Türk istiklâlini, Türk Cumhuriyetini, ilelebet, muhafaza ve müdafaa etmektir.
Mevcudiyetinin ve istikbalinin yegâne temeli budur. Bu temel, senin, en kıymetli hazinendir. İstikbalde dahi, seni, bu hazineden, mahrum etmek isteyecek, dahilî ve haricî, bedhahların olacaktır.
Bir gün, istiklâl ve cumhuriyeti müdafaa mecburiyetine düşersen, vazifeye atılmak için, içinde bulunacağın vaziyetin imkân ve şerâitini düşünmeyeceksin!
Bu imkân ve şerâit, çok nâmüsait bir mahiyette tezahür edebilir. İstiklâl ve cumhuriyetine kastedecek düşmanlar, bütün dünyada emsali görülmemiş bir galibiyetin mümessili olabilirler.
Cebren ve hile ile aziz vatanın, bütün kaleleri zaptedilmiş, bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dağıtılmış ve memleketin her köşesi bilfiil işgal edilmiş olabilir.
Bütün bu şerâitten daha elîm ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalâlet ve hattâ hıyanet içinde bulunabilirler.
Hattâ bu iktidar sahipleri şahsî menfaatlerini, müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhit edebilirler. Millet, fakr-u-zaruret içinde harap ve bîtap düşmüş olabilir.
Ey Türk istikbalinin evlâdı! İşte, bu ahval ve şerâit içinde dahi, vazifen; Türk İstiklâl ve cumhuriyetini kurtarmaktır!
Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asîl kanda, mevcuttur!
☆☆☆ 
Mustafa Kemal Atatürk ☆☆☆
Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur!
Ey Türk Gençliği!
Birinci vazifen, Türk istiklâlini, Türk Cumhuriyeti'ni, ilelebet muhafaza ve müdafaa etmektir.
Mevcudiyetinin ve istikbalinin yegâne temeli budur. Bu temel senin en kıymetli hazinendir. İstikbalde dahi seni bu hazineden mahrum etmek isteyecek, dahili ve harici bedhahların olacaktır. Bir gün, istiklâl ve cumhuriyeti müdafaa mecburiyetine düşersen, vazifeye atılmak için, içinde bulunacağın vaziyetin imkân ve şeraitini düşünmeyeceksin! Bu imkân ve şerait, çok namüsait bir mahiyette tezahür edebilir. İstiklâl ve cumhuriyetine kastedecek düşmanlar, bütün dünyada emsali görülmemiş bir galibiyetin mümessili olabilirler. Cebren ve hile ile aziz vatanın bütün kaleleri zapt edilmiş, bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dağıtılmış ve memleketin her köşesi bilfiil işgal edilmiş olabilir. Bütün bu şeraitten daha elim ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalâlet ve hatta hıyanet içinde bulunabilirler. Hatta bu iktidar sahipleri şahsi menfaatlerini, müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhit edebilirler. Millet, fakr-ü zaruret içinde harap ve bitap düşmüş olabilir.
Ey Türk istikbalinin evladı! İşte, bu ahval ve şerait içinde dahi vazifen, Türk İstiklâl ve Cumhuriyeti'ni kurtarmaktır! Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur!
