tezerözlü

Çoğunluğun okumaya çekindiği bir eser. Uzun zamandır ben de okumaya cesaret edemiyordum ve bir anda "ben bu kitabı okuyacağım arkadaş!" dedim. Aslında #tezerözlü kitapları okuyarak bir alt yapı oluşturdum. #oğuzatay 'ın ağır bir dili olduğunu, kasvetli, iç monolog şeklinde yazdığını biliyordum. Tezer'i okudukça o kasvet, buhran, bezmislik duygusuna o kadar alıştım ki. Ve Tezer benim için bambaşka bir yazar. Oğuz Atay'ı da sevdiğini biliyordum. Bu sayede de Atay 'ın kalemi ile de tanışmış bulundum. Yorumdan önce son olarak da şunu söylemek istiyorum; "Ya tutunamazsam. Yok yok iç karartıcı ve sayfa sayısı da çok, altından kalkamam bu kitabın vs" gibisine sakın düşünmeyin. Özellikle de çevrenizdeki insanların olumsuz yorumlarına kulaklarınızı tıkayın!
.
.
Kitap bende resmen balyoz etkisi yarattı. Kafama ağır bir darbe yemiş gibi oldum. Hatta tır çarpmış gibi oldum. 1 haftada bitirdim ve zorlasam daha da kısa sürede bitirirdim lâkin o 76 sayfalık noktalama işareti olmayan kısım beni canımdan bezdirdi resmen. Göğüs kafesim bana öyle dar geldi ki nefes alıp verdikçe sığışamadım hiçbir yere. Kitabın üçüncü bölümü başlı başına kasvetli, insanı çok daraltıyor. Ilk 100 sayfa öyle akıcı idi ki elimden bırakmak istemedim ama sonraları ilerledikçe tribe girdim. Son 100 sayfada ise gene kitabı elimden bırakmak istemediğim kısımdı. Selim'in günlüğünü okumak öyle güzeldi ki. O bölüm hiç bitmesin istedim.
.
.
Kimdir bu Selim? Birçok tutunamayanın bileşkesidir. Selim aslında içimizden biri. Selim biraz yazarın kendisi, biraz toplumdan biri, biraz Ural (Ural yazarın intihar eden bir arkadaşı), biraz yazarın çevresinden birileri.
.
.
Ben kitabı çok beğendim. Etkisinden uzun süre çıkamayacağım. Tekrardan bir Oğuz Atay okur muyum? Bence hemen okumam. Öncelikle bunu sindirmem gerek. Başucu kitaplarıma bir kitap daha eklenmiş oldu böylelikle.
.
.
Normal bir insan olmaya zorladılar, bana boş yere vakit kaybettirdiler. Olmayınca da, anormal dediler. Ben de kendimi anlamadım: bütün hayatım boyunca normal bir adam olmaya çalıştım.

'Her Şeyin Sonundayım' kitabını okuduktan sonra #sezerduru 'nun böyle bir kitabı olduğunu fark ettim. Hemen sipariş verdim ve okumaya başladım. Söz konusu #tezerözlü ise onunla ilgili her kitabı ve her yazıyı okurum.
.
.
Bu kitap 5 bölümden oluşuyor. Ilk bölümde ailesi ve kendi yasami hakkında bilgiler mevcut. Ne zaman doğduğu, hangi okullarda öğrenim gördüğü vs. Ve tabii ki ölümü hakkında da yazılar var.
.
.
Ikinci bölümde yakın çevresinin Tezer hakkında yazıları mevcut.
.
.
Üçüncü bölümde Tezer öldükten sonra ona yakın eş dost tarafından yazılan yazılar ve kitaplarının değerlendirilmeleri anlatılıyor.
.
.
Dördüncü bölümde Tezer'in kendi yazıları mevcut. Aldığı ödülü vs anlatmış.
.
.
Son bölümde ise fotoğraflar var. Birçok fotoğraf var. Tezer'in küçüklüğünden son anlarına kadar olan fotoğraflar. Tezer'den kalan son kare yine yüreğimi burktu.
.
.
Bu zamana kadar okuduğum kitaplar arasında en çok cümlelerin altını çizdiğim bu kitap oldu kesinlikle. Tezer'in akrabası olarak gördüğü üç yazar sürekli dile getiriliyor. Pavese, Svevo ve Kafka. Üçüncü bölümdeki yazıları okurken "sürekli aynı şeyleri okuyorum" gibisine bir hisse kapılabilirsiniz. Evet aynı şey tekrar gibi oluyor ama Tezer'e yazılan yazılar olduğu için ve de kitaplarından da alıntılar olduğu için birçok yerde aynı övgü ve alıntılara rastlıyorsunuz. Farklı kişiler yazıyor ama Tezer herkesçe sevildiği için aynı duygular mevcut. Bu durum beni okurken ASLA rahatsız etmedi. Aksine çok hoşuma gitti ve aynı satılar da olsa çizip durdum. O cümleleri yüreğime kazıdım adeta.
.
.
Tezer hep Pavese'den alıntı ile bitiriyor yazılarını. Ben de Tezer'mden alıntı ile bitireyim yorumumu. "Bıraktım. Bıraktım... Ve bana ölümsüzlüklerin sonsuz acıları kaldı. Ben, insan olma çabasının sürekli üstüne giden ben? Artık beni benden alsınlar..." #yapıkrediyayınları

Kafka bu kitabında babasına mektuplar yazmış ancak o mektupların hiçbiri babasına ulaşmamış. Keşke ulaşsa da babası okusa belki ne kadar ketum ve sert biri olduğunu, çocuğuna nasıl yaklaştığını belki mektuplar sayesinde anlardı.
.
.
Mektup baştan sona soğukluk içeriyor. Kafka hem babasına oldukça hayran olduğunu -bunu yazısında da dile getiriyor- hem de onun ne kadar sert, ketum ve kendisini aşağılayıcı tavırlar sergilediğini söylüyor. Hiçbir zaman yaptıklarından ötürü yani başarılarından dolayı vs takdir edilmemiş, babası tarafından. Çevresindeki herkes sert mizaclı. Böyle de olunca karamsar olmak elde değil tabii ki.
.
.
Kafka denince ben korkardım pek okumaya yanaşamazdım. Ta ki ne zaman #tezerözlü ile tanıştım o zaman #kafka 'ya olan cekingenligim gitti. Yazarı #dönüşüm kitabı ile tanımıştım. Ve devamı da gelecek gibi. Adam on numara yazıyor. #türkiyeişbankasıkültüryayınları #franzkafka

#okudumbitti

#tezerözlü ve #feritedgü 'nün mektupları mevcut. Gündelik yaşantılarından, havadan sudan, iş hayatlarindan, hastalık durumlarından vs bahsetmişler birbirlerine. #yaşamınucunayolculuk kitabının basım aşaması durumlarını da anlatan mektuplar mevcut. Ve anladığım kadarıyla Tezer'i en iyi anlayan kişi Ferit Edgü. Mektupları da ayrı bir tat bıraktı bende. Keza Tezer'in diğer kitapları da öyle. Tezer dendiği anda bende akan sular duruyor ve onunla ilgili en ufak bir yazı dahi okusam içime bir yumru oturuyor adeta. Öyle üzülüyorum öyle bi boşluğa düşüyorum ki. Ah Tezer.. Ne vardı inat edecek. Keşke tedaviyi kabul etseydin de erkenden göçüp gitmeseydin bu dünyadan. #selyayıncılık

Yaşamım boyunca içimi kemirttiniz. Evlerinizle. Okullarınızla. İş yerlerinizle. Özel ya da resmî kuruluslarinizla içimi kemirttiniz. Ölmek istedim, dirilttiniz. Yazı yazmak istedim, aç kalırsın, dediniz. Aç kalmayı denedim, serum verdiniz. Delirdim, kafama elektrik verdiniz. Hiç aile olmayacak insanla bir araya geldim, gene aile olduk. #tezerözlü #yapıkrediyayınları
.
.
Galiba bu kitap en güzel eseri desem yeridir. Gerçi daha birkaç kitabı var okumadigim ama bu kitap diğer okuduklarıma oranla çok güzeldi ve dili de oldukça akıcı idi. Sayfa sayfa alıntı yapılacak bir kitap. Elimde kalem gene her beğendiğim cümleyi çizdim. Tezer çoğu kimseye anlaşılmaz, zor, karanlık bir yazar olarak görünüyor ama eserleri benim başucu kitabım. Görüşleri farklı olabilir ama gerçekten de edebiyatımızın gamlı prensesi sözünü hak ediyor.
.
.
Svevo, Kafka ve Pavese ona ne hissettirdi ise Tezer de bize o hissettiklerini hissettiriyor. Pavese onun için başucu kitabı olacak bir yazar anlaşılan çünkü diğer kitaplarında olduğu gibi bu kitabında da epey bir alıntı yapmış Pavese'den.
.
.
Daha fazla eser bıraksaymış dediğim yazarlar arasında birinci sırada geliyor kendisi. Bir iki kitabı kaldı okumadigim. Açıkçası onları okumaya da korkuyorum, biterse ne yapacağım diye.