Tutsakların hayatta kalma arzusu öyle büyük bir ahlaki çöküşe sebep oluyordu ki çoğunun korkusu ve acısı derin bir kine dönüşüyordu. Diğer insanlara zarar vermenin kendi acılarını hafifleten bir tür adalet olduğunu sanıyorlardı.
Sayfa 153Kitabı okudu
[…] “a book is a fragile creature, it suffers the wear of time, it fears rodents, the elements, clumsy hands. If for a hundred and a hundred years everyone had been able freely to handle our codices, the majority of them would no longer exist. So the librarian protects them not only against mankind but also against nature, and devotes his life to this war with the forces of oblivion, the enemy of truth.”
Sayfa 38Kitabı okuyor
"Gidenler artık acı çekmezler," diye tekrar tekrar fısıldadı bu cümleyi ona, tıpkı iyileşsin diye yaraya sürülen merhem gibi.
Sayfa 194Kitabı okudu
Gençler bizim en değerli hazinemiz...
Sayfa 94Kitabı okudu
He read while he walked. He read while he ate. The other librarians suspected he somehow read while he slept, or perhaps didn't sleep at all.
