İnsan ölümle olan mücadelesinde kaybetmeye mahkumdur. Bu durum Ingmar Bergman'ın Yedinci Mühür (The Seventh Seal, 1957) filminde lirik bir şekilde ortaya konur: Filmin kahramanı ölümü satranç oynamaya davet eder. Çetin bir satranç oyunu başlar, ama sonunda kimin kazanacağı aşikardır!
– Tanrının kendini göstermesini, benimle konuşmasını istiyorum. Karanlıkta ona sesleniyorum ama sanki hiç kimse yok.
+ Belki de kimse yoktur.
– O halde yaşam korkunç bir şey. Her şeyin bir hiç olduğunu bilen biri ölüm karşısında yaşayamaz.
+ Çoğu insan ne ölümü ne de yaşamın hiçliğini düşünür.
– Ama bir gün hayatın sonlarında karanlıkla yüzleşmeleri gerekecek.
+ O gün…
– Korkumuzdan bir imge yaratır ve sonra o imgeye tanrı adını veririz.
The Seventh Seal, (Yedinci Mühür 1957) / Ingmar Bergman
