The difference between several languages, therefore, is not a matter of different sounds and marks, but of different world conceptions. If the moon is denoted in Greek as the Measuring One (μν), in Latin as the Shining One (luna), [...] that goes to show that language never denotes simply objects, things as such, but always conceptions arising from the autonomous activity of the mind.
[Bu nedenle, bir kaç dil arasındaki fark, farklı sesler ve işaretler meselesi değil, farklı dünya anlayışları meselesidir. Ay Yunanca’da Ölçen (μν), Latince’de Parlayan (luna) olarak ifade ediliyorsa, [..] bu, dilin hiçbir zaman aslında nesneleri, şeyleri ifade etmediğini, her zaman zihnin özerk faaliyetlerinden doğan kavramları ifade ettiğini gösterir.]
sakin ol evlat!
berbat hissediyorum, geçeceğini bildiğim halde bu gıcık his yakamı bırakmadı sabahtan beri.
öylece oturup bir köşeye, şöyle gürül gürül bir ağlasam; geçer mi?
-geçmedi:(
içimde bir yer acıyor sanki, içimin acımasına izin verdiğimin için kendime kızıyorum, sonra daha da çok acıyor.. sonra bir çıkmaza giriyorum, yeniden başa dönüyorum... birden aklıma The Shining filmi ve oradaki yeşillikli labirent geliyor.. oh be diyorum, en azından aklım yerinde.. -yerinde mi:(
iyi ki excel var, beni hiç yalnız bırakmaz.. hele ki bu hafta! Tam toplantı haftası, ohhhhhh... Ordan sumif, burdan vlookup.... böyle bir aldatmaca işte, bu haftayı bir şekilde geçiririm.. - geçirir miyim:(
bu acılı girdap, sebebi belli.. çözümü.. işte çözümü henüz net değil..
ah kendim, sakin ol, hayat de, ademoğlu de, geç git işte!!!
Stephen King... Yılının 362 gününü yazmakla geçiren bir psikopat. Bazı romanları var ki ders niteliğinde, üniversitelerde bulamazsın. Çoğu da filme uyarlanmış vaziyette. En çok etkilendiklerim;
1. 1408
2. The Mist
3. The Shining
4. The Green Mile
5. Gerald's Game
6. Hearts In Atlantis
7. Storm Of The Century
10.17
“Shining through the city with a little funk and soul, so I’ma light it up like dynamite.”