Bir kurama göre ağlamak, doğanın sıkıntıyı hazırlayan beyin kimyasallarının düzeyini düşürmekte kullandığı bir yol olabilir. Ağ­lamak bazen bir üzüntü nöbetine son verse de, kişiyi hâlâ yılgınlı­ğının nedenlerine saplanmış durumda bırakabilir. “Ağla, açılırsın,” fikri yanıltıcıdır. Derin düşünceleri pekiştiren bir ağlama, sadece ıstırabı uzatır. Dikkatini başka, yöne vermek ise, üzüntüyü besleyen düşünceler zincirini kırar; elektroşok tedavisinin derin depresyon­larda etkili oluşunu açıklayan başlıca kuramlardan biri, kısa bir süre için bellek kaybına yol açtığını ve üzüntülerinin nedenini hatırla­yamadıkları için hastaların kendilerini daha iyi hissettiklerini ileri sürmektedir. One theory is that crying may be nature's way of reducing levels of brain chemicals that prime distress. Although crying can sometimes end a bout of sadness, it can still leave the person stuck in the causes of their frustration. The idea that “cry and you will open up” is misleading. A cry that reinforces deep thoughts only prolongs the suffering. Shifting your attention to another direction breaks the chain of thoughts that feed sadness; One of the main theories explaining the effectiveness of electroshock therapy in deep depression is that it causes memory loss for a short period of time and that patients feel better because they cannot remember the cause of their sadness.
Sayfa 110 - Varlık Yayınları 33. BasımKitabı okudu