Beni kuru bir ağacın kavuğunda, başımın üzerindeki çiçekli gökyüzüne bakmaktan başka bir meşgalem olmadan yaşamaya zorlasalar buna da usul usul alışır yaşar giderim diye düşünüyorum
Hiç kimse tanrının bağışlamayacağı kadar günahkar olamazmış ama bunun için insanın nedamet getirip, ruhu bomboş, herşeyi kabullenmeye hazır bir çocuğa dönüşmesi gerekmiş.
Hiç aşık olduk mu?
Neye aşık olduk
Onu nasıl karşıladık?
Onun ilk niyetiyle donduk kaldık mı yoksa ilk nimet gözlerimizi onun gizlediği daha büyük bir nimete mi açtı
Ve ikincisi üçüncüsüne
Ve böylece
gide gide
gerçek marifetle gelebildik mi içiçe
Fikredelim ki İbrahim neden Sultan lığı bıraktı
Gönül sırrını buldu
Dervişliğe koyuldu
Ardından gitmedi ne ahın ne de vahın
Bil ki teslim oldu kurtuldu gussasından cihanın
İbrahim geçti
Bir sağ neferdi
Bir serses Buseydi
Kayalara değdi yeşil ağaca sarı çöle değdi
Kartallar keskin hayretler içti
Bizimse
Hüznümüzün miktarı çok
Bilmezik
DOĞDUĞUMUZ SAAT
KABRE DOĞDUĞUMUZ ZAMANDIR...