Hem bizim doğru yolu seçtiğimizi kim söylüyor? Biz de en mutlu kişiler
değiliz. Her zaman ideal olanı arayıp durduk onu bulamadan. Hepimizin birbirimize yaklaşmak için bir yol aradığı gerçek, bu arada birbirimizden daha da uzaklaştığımız da öyle, birbirimize daha çok yaklaşmak için yaptığımız denemeler büyüdükçe, birbirimizden daha fazla uzaklaştık. Bu yönde yaptığımız denemeler, dedi, hep acıyla son buldu. Denemelerimizden vazgeçtik çünkü bunu yapmasaydık kendi sitemlerimiz altında ezilecektik.
Sayfa 39
Ama baban asla özgür düşünen bir insan olmadı, böyle bir olanağı bile yoktu. Düşündüğünü sandığı başkalarına hayranlık duydu hep ve bu başkalarının kendisi için düşünmesine izin verdi. Doğal olarak böylelikle
kendini rahata teslim etmiş oldu iyice. Ama bu rahatlık iz bırakmadan geçmedi ondan. Baban kendini geliştirmedi. Üzgünüm ama, dedi Georg Amcam, o oldukça aptal bir insan. Ve işte böylesine aptal bir insana ihtiyacı vardı her zaman kurnaz olan annenin.
Sayfa 35
Thomas Bernhard - Nefes
" Yaşamak istiyordum, tek önemsediğim buydu. Yaşamak; kendi istediğim hayatı yaşamak, kendi yolumdan, istediğim yere kadar gitmek."
Bitti.
''İşlediğimiz işlemediğimiz tek -ya da beki birçok, kim bilir- suç yüzünden ömür boyu süren bir cezaya mahkumuz.Yaşamayı biz seçmedik, kendimizi birdenbire burda bulduk ve o anda üstümüze sorumluluk yüklendi.Dayanıklılık kazandık, bizi artık hiçbir şey yıkamaz.Artık yaşamaya tutunmaya çalışıyoruz, ama onu yine de kenara atıvermiyoruz.Söylemek istediğim buydu, ama söylemedim.Başımızı kaldırıp doğruyu ya da doğru görünen şeyi söylediğimize inanmak istediğimiz zamanlar oluyor, sonra başımızı tekrar eğiyoruz.Hepsi bu.''
Sayfa 92 - Sel
Ama her şey korkunçlukla, sefaletle delilikle ilgilidir.'' T.Bernhard Buydu!(1994)
Çoğu insanın zihinsel sermayesini çok erken yaşta tüketmesi, birden ve aniden elinde bir hiç kalması ve hayatının geri kalanını kendisi tarafından asgari zihinsel varoluş diye adlandırılan şeyle sürünerek geçirmesi gerçeği ona daima dehşet verici gelmiş.
Sayfa 54
