1998’de Fransa haftalık çalışma süresini otuz beş saate indiren bir yasa çıkardı.
Daha az çalışma, daha çok yaşama: Thomas More Ütopya adlı eserinde bunu düşlemişti, ama bu tür bir sağduyu eylemine bir ulusun cüret etmesi için beş asır beklemek gerekti.
Netice itibarıyla çalışma süresini azaltıp bizim özgürlük alanımızı arttırmayacaklarsa makineler neye yarar ki? Teknolojik ilerleme neden bize işsizlik ve sıkıntı getirmek zorunda olsun ki?
İlk kez olarak, en azından bir ülke, onca akıldışılığa meydan okudu.
Ama sağduyu çok kısa sürdü. Otuz beş saat yasası on yaşındayken öldü.