"Kaygının niteliği hakkındaki ilk sav şudur: Kaygı, bir varlığın kendi muhtemel yokluğunun farkında olması halidir. Aynı yargı daha kısa şöyle ifade edilir: Kaygı, varolmamaya yani yokluğa dair varoluşsal farkındalıktır. Bu, cümledeki 'varoluşsal' kaygıyı üretenin, yokluğa dair soyut bilgi olmadığı, yokluğun kişinin kendi varlığının bir parçası olduğuna dair farkındalık olduğu anlamına gelir. Kaygıyı üreten, evrendeki her şeyin geçici, fani olduğunun farkına varılması hattâ başkalarının ölümlerinin tecrübe edilmesi dahi değildir, bu olayların bir gün ölecek olduğumuza dair hep üstü örtük olan farkındalık üzerindeki etkisidir. Kaygı sınırlıdır, kişinin kendi sınırlılığı gibi tecrübe edilir. Bu, insan olarak insanın ve bir şekilde bütün canlıların doğal kaygısıdır. Yokluk kaygısıdır, sınırlı olarak kişinin sınırlılığının farkında olunmasıdır."
Sayfa 60 - Varlık, Hiçlik ve KaygıKitabı okudu
"Varolma, kendisini ve varolmamayı 'kucaklar'. Varolma, varolmamayı 'içinde' barındırır, tıpkı ezelden beri orada olduğu ve ilahî hayat sürecinde onu yendiği gibi. Var olan her şeyin temelinde, hareket ve oluş içermeyen ölü bir varlık bulunmaz, yaşayan bir yaratıcılık bulunur. Yaratıcı biçimde kendisini onaylar, sonsuza dek kendi yokluğunu mağlup eder. Her sonlu varlığın kendisini onaylanmasının örüntüsü ve varolma cesaretinin kaynağı böyledir işte."
Sayfa 59 - Varlık, Hiçlik ve KaygıKitabı okudu
Cesaret genellikle zihnin korkuyu yenme gücü olarak tanımlanır.
Sayfa 59Kitabı okudu
Cesaret, 'bir şeye rağmen' yani benliğin kendini önleme eğilimine rağmen, kendini onaylamaktır.
Sayfa 56Kitabı okudu
Yoldan çıktığınızda yolunuz sınırsızdır.
Sayfa 42Kitabı okudu
Kaygımız bütün insanlara ve varlıklara korkunç maskeler takar. Onlardan bu maskeleri çıkartırsak kendi yüzleri ortaya çıkar ve ürettikleri korku yok olur.
Sayfa 41Kitabı okudu
Yüzyılımızın birçok ilahiyat bilgini, özellikle, 'felsefî teoloji'(philosophical theology)nin üstadı sayılan ilahiyatçı filozofPaul Tillich (ölm. 1965), faaliyetlerini her şeyden önce, dinin mitolojiden, hurafelerden arındırılması üzerinde yoğunlaştırdı. Ne var ki, hurafeyi besleyen ondan zarar gören halkın bizzat kendisidir. Halkı uyandırmak isteyenlere gelince, onların işi çok zordur. Tillich, bu uyandırma işinin hangi risklere mal olacağını anlatan şu düşündürücü ve ürpertici tespiti yapmıştir: “Günümüz insanına din konusunda söylenecek ilk söz, 'din'e karşı bir söz olmak zorundadır.” (The Protestan Era, 185) Bunun açık anlamı şudur: Eğer gerçek dinden söz edecek-seniz, kullandığınız ilk cümle, geleneğin oluşturduğu sahte dine karşı, onu rahatsız eden bir cümle olmalıdır. Aksi halde hem kendinizi hem de gerçek dini arayanları aldatırsınız. Mitolojiden gerçek dine geçişte, şüphenin yeri de yadırganamaz. Ne yazık ki, Türk halkı herkesten şüphe ettiği halde din adına konuşanlardan asırlardır şüphe etmemiştir. Kur'an, öncelikle onlardan şüphe edilmesi gerektiğini bildirmektedir.
FANATİK ADAM
Değişikliğe dair tehlikeler, olacak şeylerin bilinmezliği, geleceğin karanlığı; ortalama insanı kurulu düzenin fanatik bir savunucusu yapar.
Sayfa 89Kitabı okudu
Acı
Nevrotik, içindeki hakikatle çatışma yüzünden hastadır ve iyileşmesi gerekir. Bu çatışmada savunduğu kalesi ve onun arkasındaki hayali dünyayı sürekli delip geçen hakikat onu acıtır.
Sayfa 88Kitabı okudu