"Şizofreni hiç böyle kısa ve öz sözcüklerle tanımlanmamıştı: denetimi dışındaki görüntülerin ihanetine uğrayan zihnin hüviyetlerini ele vermeyen yabancıların talimatlarına uymaya mecbur kalması."
Sayfa 92Kitabı okuyacak
Üstünde iyi çalışılmış gülümsemesi hastaların hoşuna giderken, meslektaşlarınca kuşkuyla karşılanırdı…
Sayfa 18Kitabı okudu
Söylenmesi gereken bir şeyler olmalıydı.
Bekledi.
Sayfa 39Kitabı okudu
Resmimi yapman üç koca yılı alıp götürdü bizden. Aralarında poz vereyim diye bana kayalar, ırmaklar ve sütunlar sundun, bir de üstüne kurulacağım bir mutfak sandalyesi. Sandalye gerçekti, gerisi hayal. Gel gör ki ne zihnimi ne yüreğimi dinlendirecek bir şey vardı. Gelecek nesiller bana bakacak olursa siye düşünmüştüm, yalnızca beni resmeden adamı tanıyacaklar.
Sayfa 274Kitabı okudu
Fakat delilik zeki bir canavardır, teorilerle kavranamaz. Zaman içinde teorilere güvenmemekle kalmadım, onlara şiddetle karşı çıkmayı da öğrendim. Önemli olan, olgular. Ayrıca her bireyin deliliğini ortaya koyan olgular hepimiz için söz konusu. Delilikle ilgili genel teoriler her bir hastadaki olguları birer birer doğru tanımaya engeldir. Benim kendi deliliğim de bütün delilikler gibi parantez içinde. Bundan dolayı yalnız onunla baş etmeyi değil, birlikte yaşamayı da öğrendim. Daha önemlisi, her insanın yapması gerektiği gibi onun varlığında iş görmeyi . Çünkü o benim, kendimin, yalnız bana ait.
"Bütün zaman ve bütün mekân benim. İnsanlığın ortak belleği hep benim yanımda, bulunduğum bu mağarada -beynimde. Bunları söylediğim için deliler arasına katılacaksam, bırakın katılayım. Ben deliyim."
Sayfa 339Kitabı okudu