Timur'un 7 bin çocuğu öldürmesi
Isfahan halkı, Timur’un memleketi terkettiğini duyunca, şehrin kapılarını kilitleyip, altıbin işgal kuvvetini öldürdüler. Timur bunu öğrenince geri dönüp, şehrin önüne tekrar geldi ve onbeş gün kuşattı. Fakat şehri fethedemeyince ahalisi ile bir anlaşma yaptı. Onlar kendisine şehirde bulunan nişancıları büyük bir sefer için kendisine ödünç verecekler, Timur da bunları sonradan onlara geri yollayacaktı. Şehirliler ona onikibin nişancı gönderdi, Timur da bunların başparmaklarını kestirip şehre geri yolladı. Ertesi gün şehri zaptederek atı ile içeri girdi. Ahaliyi yakalatarak 14 yaşından büyük olanların kafalarını kestirdi. 14 yaşından küçükler ayrıldı. Kesilen kafalardan şehrin ortasında bir kule yapıldı. Sonra kadınlar ve çocukların şehrin dışındaki bir yere sevkedilmelerini emretti. Yedi yaşından küçük çocukların belirli bir yerde toplanmaları gerekiyordu. Adamlarına bunların atların ayakları altında çiğnenmesini emretti. Kendi danışmanları ve çocukların anaları bunu duyunca ayaklarına kapanıp çocukları öldürtmemesini dilediler. Bunu işitmezlikten gelip çocukları atlariyle ezmelerini yeniden emretti fakat kimse ilk olmak istemiyordu. O zaman öfkeye kapıldı ve kendisi atını sürerek: "Şimdi kim arkamdan gelmek istemiyor, görmek istiyorum" dedi. Onlar da Timur’u takip etmek zorunda kaldılar. İki defa çocukların üzerinden geçerek hepsini ezdiler. Tümü yedibin kadardı. Sonra şehir tamamen yakıldı. Timur, kadınları ve kalan çocukları alıp memleketine götürdü. Böylece, oniki yıldan beri ayrı olduğu kendi başkenti Semerkant’a döndü.