Ne zaman içimi bir hüzün bürüse aklıma şu söz geliyor: "Sen hüzünlüsün diye dünya durup sana yol vermeyecek." bugünlerde bu sözle teselli buluyorum artık... Gayrı kocaman dünyada bir başıma yapmam gereken şeyler var fakat eski hevesim, azmim de yok, en kötüsü de bu değil mi zaten? Duyguları yitirmek, azmini kaybetmek ve en önemlisi de seni anlayan bir insanı kaybetmek işte.
Reader Follow Recommendations
Bir kez daha anladım senden başka kimsem olmadığını, kırık gönlümü iyileştiren de yine senmişsin, üzülünce tek tesellim sen olduğunu da bir kez daha anladım. Şimdi hayallerini kurduğum onca şeyden hevesim yoksun ve sen hâlâ yanımda yoksun.