Mutlu son?
Bir efsaneye göre bir kadın bir adama aşık olmuş. Ama ne kadın ne adam bunu fark edememiş. Yaşadıkları duygu yoğunluğu o kadar duygusuz yapmış ki onları aşkı görememişler.
Ailesinden inanılmaz derecede sevgi almış, güzel, kibar bir kadın varmış. Annesi ve babası birbirine çok aşık bir çiftmiş. Bir erkek kardeşi ve bir ablası varmış. Ablası
“Bir kapı açılacak gibi mi hissediyorsunuz?”
“Evet, hep öyle olmamış mıdır?”
“Bunun farkında olmayabiliriz o anda.”
“Hayat da böyle bir şey değil mi zaten Hakan bey.”
Çıktım sonrasında oradan. Yeni bir şeyler düşünmeye başladım. Acaba bu adam beni anlıyor muydu? Son söylediğimi anladı mı ki? Böyle bir şey hayat. O anda o anın anlamını
savrulma
benden bir öykü...
1-
Gece saat 00:37. Yarı uyur yarı uyanık
mayışma durumundayken hiçbir şey
düşünmemeyi başardığımda, beynimdeki zonklama katsayısından
dolayı delirmeye ‘’beş kala, delirmeye
PİRAYE İÇİN YAZILMIŞ :
SAAT 21-22 ŞİİRLERİ
Ne güzel şey hatırlamak seni :
ölüm ve zafer haberleri içinden,
hapiste
ve yaşım kırkı geçmiş iken...