Kafka'nın Pragı üzerine (tc2025)
"... tek bir toplu etkinlik yapılamaz, tek bir tiyatro oyunu oynanamazdı. Ne kadar önemsiz ve zararsız olursa olsun, sansür memurlarının onay damgası olmadan, tek bir gazete, afiş, broşür basılamazdı."
–reiner stach
Sayfa 118 - Metis, Sansürün Hazları adlı denemedenKitabı okuyor
Demem o ki maske ve makyajdır izleyenleri büyüleyen. Hayat da tiyatro oyununa benzer bir şeydir, maskesi düşene kadar herkes bu oyunu sürdürür. Hayattır nitekim insanlara olduklarından farklı roller biçen.
Bir senaryosu, hazırlandığı bir rolü ve ne yapacağını fısıldayan bir suflörü olmadan sahneye çıkarılmış tiyatro oyuncuları gibiyiz. Nasıl yaşayacağımıza kendimiz karar vermek zorundayız.
Sakin bir mahalleydi. Sadece on dakika önce kalabalık bir caddeden geçmiş olmasına rağmen, şimdi gösteri bittikten sonra tek başına sahnede yürüyen bir tiyatro oyuncusu gibi hissediyordu. Sanki bu mahalleden geçen insanların ellerinde mağaza poşeti değil, bez çantalar vardı ve yürürken karşılaştıkları insanlar birer yabancı değil, daha önce birkaç kez başlarını eğerek birbirine selam vermiş kişilerdi. Belki de Hyunam-Dong Kitabevi nin güzel yanı, insanın içinde bu tür düşünceleri uyandıran bir mahallede bulunmasıydi. Anın içinde olsa da geçmişe ait hissettiren mahallenin atmosferi, insanları Hyunam-Dong Kitabevi'ne çekiyor olabilirdi.
Sayfa 169Kitabı okuyor
Afife,bu üç özellik yani yetenek,kültür ve çalışma azmi tabii ki çok önemli ama bizim topraklarımız söz konusu olduğunda ve tiyatro yapılacaksa bir önemli özelliğe daha ihtiyaç var: Mücadeleci olmak!
