Bir nisan sabahı
Güneş doluyor odama
Isıtıyor içimi
Getiriyor aklıma seni
Gülümsetiyor yine beni
Gözlerime baksalar
Anlayacaklar diye
Kaçırıyorum gözlerimi
Anlayacaklar sen dolu bu beni
Benim gözümden seni
Ve doyasıya hissetmeyi seni
Geldiğin günü düşünüyorum
Gördüğüm günü
Güldüğüm günü
Şimdilerde bahçemde hep çiçekler
Yüzümde yine o gülümseme
Yazıyorum seni
Seviyorum seni
Elimden gelse seninle sekiz yüz elli iki bin kilometre hiç durmadan konuşurdum.
“Bu kadar yola nasıl benzin yetiştiririz?”
“Gider gibi yaparız.”
Şeker Portakalı