'' Bakın , sizden hiçbir şey çalmadım! Evet , burada son derece pahalı aletler var ama bana hitap etmiyor. Ben altın ve pırlanta gibi mücevherler üzerine çalışıyorum , '' diyerek gülümsedim.
Esprimi gülünç bulmadığı seğiren çenesinden belliydi. Adam beni resmen varlığıyla azarlayıp , tokat atmıştı. Bana bakarken duyduğu öfke ve gerginlik yetmezmiş gibi bir de beni odasında basınca , aramızın hiçbir zaman düzelmeyeceği kesinleşti. Ah , ne umuyordum ki onunla okeyde üçüncü ve dördüncü olmayı mı? Tuna Üstüner ve ben ancak mahşer meydanında bir araya gelecek iki kişiydik. O da mecburiyetten!
"bir adam tanıdım, kafasız bir kadına yaşamının yirmi yılını verdi. her şeyi feda etti ona; dostlarını, emeğini, dürüstlüğünü bile.. ama bir akşam, kadını hiç sevmemiş olduğunu anladı. canı sıkılıyordu, hepsi bu. insanların çoğu gibi canı sıkılıyordu."
tokat gibi resmen, oturup üstüne bir süre düşünmüştüm ilk okuduğum vakit.
